Explore
Also Available in:

Inżynier wraca do szkoły

rozmawia z geologiem

Tłumacz Andrew Ostapowicz

Tas Walker Brisbane Geology Excursion

Dr Tas Walker przez 30 lat pracował jako inżynier w przedsiębiorstwach, które posiadały elektrownie na węgiel. Posiadały również generatory hydroelektryczne oraz generatory napędzane wielkimi silnikami odrzutowymi. Planował elektrownie przyszłości, badając połączone cykle, generatory na wiatr, nuklearne, na metan z pokładów węgla, energię słoneczną, elektrownie szczytowo-pompowe i wiele innych technologii.

Mówi on: ‘Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z „cudu” technologii, który dostarcza energię do ich domów. Nowoczesne elektrownie uwydatniają ogromną różnicę między człowiekiem a zwierzętami. Ewolucjoniści twierdzą, że pochodzimy od małp, ale Biblia mówi, że zostaliśmy stworzeni na podobieństwo Boże. Nie znajdujemy małp budujących elektrownie.’

Węgiel i Potop

Węgiel palony w elektrowniach świadczy o Potopie Noego. Dr Walker wyjaśnia:

‘Istnienie grubych pokładów węgla jest silnym dowodem i jednocześnie problemem dla geologów przyjmujących długie okresy czasu. Spekulują oni, że roślinność, która stała się węglem, rosła na miejscu w wielkich bagnach. Wyobrażają sobie, że środowisko bagna zapobiegało rozkładowi roślinności, pozwalając, by się gromadziła.

‘Jednakowoż węgiel znajduje się zazwyczaj w płaskich warstwach, często przeplatanych z cienkimi warstwami kamiennymi. Jeden pokład, który widziałem nazywany był „boczkiem w paski”, miał bowiem wiele cienkich warstw kamiennych. A zetknięcie się kamienia z węglem jest płaskie. To nie sugeruje środowiska bagiennego, ale raczej, że roślinność i osad zostały szybko naniesione przez prawie poziomo płynącą wodę – jak to zademonstrował francuski uczony, Guy Berthault.1

‘Jedna kopalnia miała w pokładach węgla wielkie, wygładzone przez wodę głazy. Te głazy powodowały awarie maszynerii. Wskazują one na ogromne ilości wody zmywające roślinność na miejsce, tak jak byśmy oczekiwali w Potopie Noego.’

Chłopięce zainteresowanie nauką

Jak chłopiec, Tas interesował się tym, jak rzeczy działają. Dokonywał eksperymentów naukowych w warsztacie swego ojca:

‘Dał mi on zestaw chemiczny i zabawiałem się mieszaniem chemikaliów. Nie było zbyt wielu eksplozji, ale czasami mama się nieco martwiła.

‘Jako dziecko przyjmowałem historie biblijne jako rzeczywistą historię, bo szanowałem moich nauczycieli. Po raz pierwszy natknąłem się na ewolucję w encyklopedii dla dzieci, gdy miałem 9 lat. Pamiętam to okropne uczucie gdy patrzałem na obrazki małpoludów. To wyglądało tak przekonywująco i od razu widziałem jakie to ma implikacje dla rzetelności Biblii.’

Tas został chrześcijaninem jako nastolatek. Opowiada on:

‘Ponieważ Biblia jest Słowem Bożym, zakładałem, że jest prawdą. Ale gdy czytałem o Stworzeniu w Księdze Rodzaju i o globalnym Potopie zastanawiałem się, jak to się ma do geologii, astronomii i innych nauk. Słyszałem o tym, że odkryto muszle morskie na środku Australii. Z pewnością był to dowód, że Potop Noego naprawdę miał miejsce? Ale dlaczego pastorzy w naszym kościele nie mówili o tym? Odłożyłem całą tą sprawę na bok i skoncentrowałem się na Nowym Testamencie.

‘Nie byłem skonfrontowany z ewolucją w szkole średniej ani podczas studiów inżynieryjnych na uniwersytecie. Stawało się to kwestią tylko, gdy inni stawiali pytania, a ja chciałem na nie odpowiedzieć. Chciałem bowiem, żeby widzieli Biblię jako prawdę, że Bóg jest i żeby poznali Jezusa Chrystusa jako swego zbawiciela.

Fot Vanessa FitzgeraldTas and Caitlin Smartt
Badanie węgla w czasie wycieczki geologicznej. Pokład węgla (w tle) został uformowany z roślinności złożonej, gdy wody potopu podnosiły się – w fazie wzrastania Potopu.

‘Nie znalazłem zadowolenia, dopóki nie przeczytałem książki pt. The Gensis Flood (Potop Księgi Rodzaju).2 Wtedy mi się rozjaśniło, gdy zdałem sobie sprawę, że Potop jest kluczem do zrozumienia historii Ziemi. To było ekscytujące. Wziąłem wtedy udział w seminariach prowadzonych przez Creation Science Foundation [obecnie Creation Ministries International]. Byłem zachwycony; wszystko stało się tak jasne. Kupiłem wszystkie książki i pochłonąłem je.’

Z powrotem do szkoły

‘Wraz z żoną zrobiliśmy turę Nowej Zelandii w r. 1993. Ewolucja i miliony lat były pokazywane wszędzie: w muzeach, w punktach turystycznych, przez kierowców autobusów, w publikacjach. Byłe tym tak przejęty, że przedstawiłem streszczenie o biblijnym modelu geologicznym (poniżej), który opracowałem, na International Conference on Creationism (Międzynarodowa Konferencja Kreacjonistyczna).3 Zostało to przyjęte, ale wtedy musiałem „wspiąć się na poziom”, żeby napisać pełne opracowanie. Jeden z moich kolegów powiedział: „Nikt nie zwróci na ciebie uwagi, jeśli nie masz formalnych kwalifikacji w geologii”. Wróciłem więc na uniwersytet, by studiować geologię.

‘Inni studenci dziwili się: „Masz już doktorat z inżynierii, po co ci niższy stopień w innej dziedzinie?” Było dla mnie przyjemnością formalnie studiować najnowsze idee w geologii. Miałem do czynienia z ekspertami w tej dziedzinie. A moje zaufanie do biblijnego zrozumienia zrastało.

Model potopu wyjaśnia zagadki geologiczne

‘Każdego tygodnia jeden naukowców wydziału geologii dawał wykład o swoich badaniach. Czasami mówili o problemach trudnych do wyjaśnienia, a ja mogłem widzieć, jak biblijny Potop mógł to wyjaśnić. Powiedziałem jednemu z badaczy, że mam pomysł jak rozwiązać jego problem. Wiedział on o moich poglądach, więc nie chciał o tym słyszeć!

‘W badaniach terenowych z innymi studentami wskazywałem nieraz na oczywiste dowody katastrofy i szybkich procesów. Studenci prędko wymyślali hipotezy, które pozwalałyby zachować ich podejście długich okresów. Byli jednak chętni, by dyskutować znaczenie i cel życia. Zdawali sobie sprawę, że jeśli świat ewoluował przez miliony lat, to nie ma celu dla życia. Odczuwali to głęboko i to ich poruszało.’

Badania nad datowaniem izotopowym

Fot Mike OardHard granite peaks of the Beartooth Mountains, south-central Montana, USA, planed smooth by floodwater receding from the land in sheets—the Abative phase of the Flood
Szczyty z twardego granitu w Górach Beartooth, w południowo-środkowej części stanu Montana, w USA, wyrównane gładko przez spływające wody potopu – faza zmniejszająca Potopu.

Jako część swego tytułu naukowego (z wyróżnieniem), Tas zrobił badania na temat datowania izotopowego, które miały szczególnie odniesienie do geologii i do Biblii. Początkowo planował przeprowadzić testy nad różnymi metodami datowania, ale jego zwierzchnik, zaskoczony, zapytał: ’Czemu chcesz robić te testy? Ludzie nadzorujący departament nie poprą testów nad datowaniem izotopowym. Będą to uważali za stratę czasu’. Tas jednak zdołał wypracować projekt, który włączał studia nad datowaniem izotopowym.

Jedna ‘niezawodna’ metoda datowania używa umieszczanie na wykresie punktów określających stosunek izotopu rodzica do izotopu córki. Ta linia ‘izochronizmu’ rzekomo przedstawia wiek skały. Tas znalazł, że wykresy stosunków różnych nie-radioaktywnych pierwiastków także przedstawiały niezłe linie, co oznacza, że muszą istnieć dla nich inne przyczyny poza radioaktywnością. Oznacza to, że linie oparte na pierwiastkach radioaktywnych nie mogą być brane jako oznaczające wiek skały.

Zapytałem dr Walker, co myśli o datowaniu izotopowym. ‘Datowanie izotopowe jest autentycznym usiłowaniem geologów mierzenia wieku skał, Ale nie może mierzyć wieku bezpośrednio. Możemy bardzo dokładnie zmierzyć izotopy w skale, ale żeby obliczyć jej wiek musimy zrobić pewne założenia co do jej przeszłości, włączając w to jak powstała, co w niej było i co się z nią stało od tego czasu – musimy założyć jej historię. Wiek otrzymany w rezultacie kalkulacji zależy od tych założeń.

‘Geolodzy nie przyjmują rezultatów datowania izotopowego bezspornie. Jeśli rezultat odbiega od przewidywanego, wynajdują inną historię, by zgodziła się z rezultatem.

‘Istnieje wiele przykładów błędnego datowania izotopowego obiektów o znanym wieku. Jest też wiele przykładów dat uzyskanych różnymi metodami, które się ze sobą nie zgadzają.

‘Ale ewolucyjni geolodzy się tym nie przejmują, wynajdują bowiem interpretacje (tzn. zmieniają założoną historię) by „wytłumaczyć” rezultaty’.4

Potop Noego tłumaczy ukształtowanie terenu

Tas zauważył, że nawet kreacjonistyczne artykuły o geologii odnoszą się do kolumny geologicznej. Nie mógł znaleźć żadnego wytłumaczenia jak odnosi się Potop do skał w tej kolumnie. Tas zadał sobie pytanie: ‘Jeśli oprzemy się na biblijnej historii, co byśmy spodziewali się znaleźć w skałach?’ Opracował wtedy prosty model konceptualistyczny, by pomóc to rozpracować (zob. diagram). Stwierdził, że model ten jest bardzo skuteczny w odniesieniu do map geologicznych okolicy, w której mieszkał, i że dobrze tłumaczy ukształtowanie terenu.

Jego rozprawa z r. 1994 przedstawiona ICC została dobrze przyjęta. Od tego czasu inni geolodzy kreacjonistyczni używali tego modelu w interpretowaniu geologii różnych części świata. Nawet niektórzy ewolucjoniści dojrzeli moc tego modelu, gdyż można go stosować do rzeczywistej geologii w terenie. Wyśmiewają tylko biblijny Potop jako rzeczywiste wydarzenie.

Dr Walker’s conceptual geological model translates biblical history (timescale, left) into geological units
Konceptualistyczny model, który opracował dr Walker, przekłada historię biblijną (skala czasu po lewej) na jednostki geologiczne, które można zidentyfikować w terenie (skala skał po prawej) Po więcej informacji zobacz www.biblicalgeology.net (Kliknij zdjęcie aby powiększyć)

Wierzyć znaczy widzieć

Dr Walker prowadzi wycieczki geologiczne dla CMI: ‘Moim celem jest pokazanie, jak geolodzy przyjmujący długie okresy czasu interpretują skały i jak można je interpretować z biblijnego punktu widzenia.’ Wycieczki te były bardzo popularne.

‘Używam świeckich map i komentarzy geologicznych, a większość tego co mówię, byłaby przyjęta przez świeckich geologów. Wskazuję na dowody katastrofy i szybkich procesów, z którymi dziś zgadzają się nawet świeccy geolodzy. Oczywiście nie zgodziliby się z odmienną ogólną interpretacją, którą podaję.’

Wielu ludzi sprawozdaje, że taka wycieczka w teren całkowicie zmieniła ich spojrzenie na krajobraz kiedy podróżują. Teraz wszędzie widzą dowody Potopu.

Po ukończeniu studiów geologii w r. 1998 Tas zaczął pracować dla CMI. Pragnie on pomagać ludziom zrozumieć prawdziwą historię z Biblii, gdyż to jest podstawą wszystkich doktryn, włączywszy w to Ewangelię.

Przypisy

  1. Julien, P.Y., Lan, Y. and Berthault, G., Experiments on stratification of heterogeneous sand mixtures, Journal of Creation 8(1):37–50, 1994; See creation.com/layers. Wróć to tekstu.
  2. Klasyczny tekst kreacjonistyczny, opublikowany w r. 1961, którego autorami byli John Whitcomb i Henry Morris, był punktem zwrotnym w myśleniu wielu obecnych naukowców kreacjonistycznych. Wróć to tekstu.
  3. Walker, T., A biblical geologic model, 3rd ICC, Pittsburgh, Pennysylvania, pp. 581–592, 1994; www.biblicalgeology.net. Wróć to tekstu.
  4. See Radiometric dating Q&A: creation.com/dating. Wróć to tekstu.

Helpful Resources

Busting Myths
by J Sarfati & G Bates, edited
US $10.00
Soft cover
3 Sisters
by Dr Tas Walker
US $0.25
Brochure