Explore
Also Available in:

Argumenty Darwina przeciw Bogu

Jak Darwin odrzucił doktryny chrześcijaństwa

Russell Grigg
tłumacz Andrew Ostapowicz

wikipediaCharles Darwin
Charles Darwin

Karol Darwin wyrósł przyjmując przekonania swych czasów o ‘inteligentnym projekcie’–co było sławnym argumentem Williama Paley’a, że skoro konstrukcja zegarka musiała zostać zaprojektowana dzięki inteligencji zegarmistrza, więc i wszechświat wskazuje, że musi istnieć posiadający inteligencję Stworzyciel.1 Sam Darwin napisał o tym: „Nie sądzę, że kiedykolwiek bardziej podziwiałem jakąś książkę niż „Naturalną Teologię” Paley’a.2 Kiedyś prawie umiałem ją na pamięć.’3

Mimo to przez większość swego życia Darwin próbował wytłumaczyć celowość w naturze bez uciekania się do jakiejś potrzeby celu lub wiodącej inteligencji. Określał siebie jako agnostyka, a podał nam swe ‘Wierzenia religijne’ w Autobiografii,4 napisanej w r. 1876, gdy miał 67 lat.

1. Darwin odrzucał Księgę Rodzaju jako prawdziwą historię

Darwin twierdził, że różne gatunki powstały przez niezmiernie powolny proces ewolucji. Wiedział jednakowoż, że Księga Rodzaju naucza, że Bóg stworzył rośliny, zwierzęta i człowieka przez oddzielne nagłe rozkazy. Obie te możliwości nie mogą być prawdą równocześnie. Albo jego teoria, albo księga Rodzaju muszą być w błędzie. Która? Pisał on:

‘Stopniowo, do obecnej chwili [tj. styczeń 1839, gdy miał 29 lat–red.] doszedłem do przekonania, że Stary Testament, ze swą oczywistą błędną historią świata, z wieżą Babel, znakiem tęczy itp., itd, i ze swym przypisywaniem Bogu uczuć mściwego tyrana, nie jest bardziej godny zaufania niż święte księgi Hindósów [sic-Darwin popełnił tu błąd ortograficzny] czy też wierzenia jakichkolwiek barbarzyńców.’4

Komentarz: Darwin przyjął mylny światopogląd. Błędną historią świata nie jest ta zapisana w Księdze Rodzaju, ale jego własna teoria, wymagająca długich okresów czasu.

2. Darwin odrzucał cuda w chrześcijaństwie

Red sea

O cudach, ‘którymi podpiera się chrześcijaństwo’ napisał:

‘Czym więcej wiemy o niezmiennych prawach przyrody, tym bardziej niewiarygodne stają się cudy, - że ludzie byli w tamtym czasie nieświadomi i do niezrozumiałego dla nas stopnia łatwowierni, - że nie można udowodnić, iż Ewangelie były pisane równolegle z wydarzeniami, - że różnią się w wielu ważnych szczegółach, o wiele zbyt ważnych, jak mi się wydaje, aby mogły to być zwykłe niedokładności świadków naocznych; przez takie rozmyślania… stopniowo przestałem wierzyć w chrześcijaństwo jako boskie objawienie.4

Komentarz: Chrześcijaństwo jest rzeczywiście religią cudów. Od twórczych czynów Bożych zapisanych w pierwszym rozdziale Księgi Rodzajów, poprzez cudowne wyprowadzenie Izraela z Egiptu, do wielu cudów Chrystus zapisanych w Ewangeliach i uczni w Dziejach, widzimy działanie Boga większego niż nasza wyobraźnia jest w stanie wytworzyć. Ten, który wszystko przywołał do istnienia przez wypowiedziane’słowo, jest w stanie później legalnie zmienić, co się dzieje w Jego stworzeniu, przez użycie swojej woli.

Argumenty Darwina to filozoficzne bankructwo. Niby to wie, że wszystkie sprawozdania o cudach’są fałszywe, bo wie, że prawa przyrody’są niezmienne. Ale może tylko wiedzieć, że prawa przyrody’są niezmienne, jeśli przedtem wie, że wszystkie sprawozdania o cudach’są fałszywe. Tak więc jego rozumowanie to błędne koło: odrzuca cuda przez odrzucenie ich źródeł; odrzuca ich źródła, gdyż zawierają cuda.

Przywołuje także snobizm intelektualny przez zakładanie, że współcześni Jezusowi wierzyli w cuda z powodu ignorancji. A przecież np. Józef (Ewangelia wg. Mateusza 1:19) i Maria (Ew. wg. Łukasza 1:34) dobrze wiedzieli skąd się biorą dzieci–potrzeba zarówno mężczyzny jak i kobiety, choć może nie wiedzieli o plemnikach i jajeczkach. Kwestionowali więc zwiastowanie niepokalanego poczęcia właśnie dlatego, że znali fakty życia, a nie dlatego, że ich nie znali!

Ponadto cuda właściwie zrozumiane nie’są łamaniem praw przyrody, ale dodatkami do nich. Dlatego, aby udowodnić nieprawdziwości cudów, Darwin musiałby najpierw udowodnić, że przyroda jest wszystkim, co istnieje, bez Boga mogącego działać poza obrębem normalnych praw, przez które ją podtrzymuje (List do Kolosan 1:15).5

3. Darwin opierał się przeciwko biblijnej doktrynie przyszłego’sądu

Pisał on:

„Trudno mi wprost zrozumieć, jak ktokolwiek może pragnąć, by chrześcijaństwo było prawdą; by gdyby tak było, to z jasnych wypowiedzi tekstu wynika, że ludzie niewierzący, a to włączałoby mojego Ojca, Brata i prawie wszystkich moich przyjaciół, mieli by zostać ukarani na wieki. To jest doktryna godna potępienia.’4

Komentarz: Gdyby Darwin czytał swą Biblię tak samo dokładnie, jak czytał Paley’a, wiedziałby, że mówi ona: ‘Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do opamiętania.’ (2 List Piotra 3:9). W rzeczy samej przez posłanie Pana Jezusa Chrystusa, aby umarł za grzech (Jana 1:29), Bóg Ojciec otworzył drogę ucieczki przed wieczną karą.

Darwin także nie wykazuje, dlaczego kara jest niesprawiedliwa, zamiast tego używa argumentu z obrazy. Jednakowoż grzech przeciwko nieskończenie świętemu Bogu to coś nieskończenie poważnego. Doskonała sprawiedliwość Boża wymaga, by ograniczony grzesznik został nieskończenie ukarany, albo nieskończony Zastępca musi ponieść karę należną grzesznikowi. Zostało to spełnione przez Boga-człowieka Jezusa, który wziął na siebie grzech świata (Izajasz 53:6).6

4. Darwin myślał, że dobór naturalny czyni celową planowość zbyteczną

Napisał:

‘Stary argument o celowości w naturze, jak podany przez Paley’a, który dawniej wydawał mi się tak miarodajnym, obecnie, gdy zostało odkryte prawo doboru naturalnego, traci swe znaczenie. Nie możemy już więcej twierdzić, że np. ten piękny zawias w muszli skorupiaka, musiał zostać zaprojektowany przez istotę obdarzoną inteligencją, tak jak zawias w drzwiach przez człowieka… Wszystko w naturze jest wynikiem niezmiennych praw.’4,7

Komentarz: Błąd, Karolu. Dobór naturalny oznacza trzebienie ‘niezdatnych’ osobników z danego zbioru. Pozwala to odkrywać uprzednio niewidoczne kombinacje genów, które istniały od czasów stworzenia i pozostają niezmienione. Może jednak działać tylko z już istniejącą informacją genetyczną, a nie wytwarzać nową. Nie ma to nic wspólnego z planowością. A przy okazji, ty nie odkryłeś doboru naturalnego. Edward Blyth, kreacjonista, zaobserwował go i opisał w latach 1835-1837.8

5. Darwin’sądził, że dobór naturalny, a nie wiara w Boga, tłumaczy zarówno szczęśliwość, jak i nieszczęście w świecie.

Pisał on:

Jeśli założymy prawdziwość tego wniosku [tzn. że na świecie istnieje więcej szczęścia niż nieszczęścia] zgadzałoby się to z efektami, których możemy oczekiwać od doboru naturalnego. Gdyby wszystkie osobniki danego gatunku miały doświadczać najsroższych cierpień, wkrótce zaprzestałyby się rozmnażać…’ Dodaje potem, że wiele odczuwających stworzeń ‘czasami wiele cierpi. Takie cierpienia’są całkowicie zgodne z Doborem Naturalnym, który nie jest doskonały w swym działaniu…’ Dalej kontynuuje, ‘Istota tak potężna i tak pełna wiedzy jak Bóg, który potrafi stworzyć wszechświat, jest dla naszych umysłów wszechpotężna i wszechwiedząca, i jest to obrzydliwe dla naszego zrozumienia, by przypuszczać, że taka dobrotliwość nie jest nieograniczona, gdyż jaka może być korzyść z cierpień milionów niższych stworzeń przez prawie nieskończone wieki?’4
wikipediaAnnie Darwin
Annie Darwin

Komentarz: Poglądy Darwina na cierpienie były wysoce osobiste: śmierć jego 10-letniej córeczki, Annie w r. 1851, ‘zniszczyła szczątki wiary Karola w moralny i sprawiedliwy wszechświat’ i ‘była podzwonnym dla jego chrześcijaństwa.’9 Ale, Karolu, cierpienia i śmierć są przecież nieodłączną częścią twojej teorii ewolucji.

Bóg pierwotnie stworzył świat doskonały, w którym nie było gwałtu, bólu lub śmierci (Księga Rodzaju 1:29-31). Gdy ten bezgrzeszny świat został zniekształcony przez bunt pierwszego człowieka, nieposłuszeństwo Adama wprowadziło w ten świat intruza–śmierć (Ks. Rodz. 2:17, 3:19). Ale obecnie, z powodu śmierci Pana Jezusa Chrystusa na krzyżu, wszyscy możemy zostać przywróceni do właściwego stosunku z Bogiem i radować się pokojem z Nim.

Ten smutny dla Darwina rezultat pokazuje zgubne niebezpieczeństwo kompromisu z pojęciem milionów lat. Główni przeciwnicy Darwina w Kościele utrzymywali pogląd bardzo podobny do dzisiejszego ‘progresywnego stwarzania’, który przyjmuje, że Bóg stwarzał gatunki przez miliony lat. Pogląd ten oznacza, że Bóg stworzył mikroby, które zabiły Annie, jako śmiercionośne. Jest to przeciwne do nauki biblijnej, według której śmierć jest ‘ostatnim nieprzyjacielem’ (1 Koryntian 15:26), a ‘zapłatą za grzech jest śmierć’ (Rzymian 6:23). Nauka ta oznacza, że Bóg stworzył mikroby jako pożyteczne czynniki, ale stały się śmiercionośnymi po Upadku.10

6. Darwin nie uznawał wewnętrznych przekonań innych jako dowodów na istnienie Boga

Foto stock.xchngCross

Pisał on:

‘Nie można wątpić, że Hindósi, Mohamadanie [sic] i inni mogą argumentować w ten sam sposób i z taką samą mocą na korzyść istnienia jednego Boga, lub wielu Bogów, albo w przypadku buddystów, że nie ma Boga. Istnieje również wiele plemion barbarzyńskich, o których nie można prawdziwie powiedzieć, że wierzą w coś, co byśmy nazwali Bogiem: wierzą bowiem w duchy i zjawy, i można wytłumaczyć, jak pokazali Tyler i Herbert Spencer,11 w jaki sposób takie wierzenia prawdopodobnie powstały.’4

Komentarz: Wierzący Biblii chrześcijanie mają rzeczywiście wewnętrzne przekonanie co do ich łączności z Bogiem. Mają pozytywny pokój z Bogiem co do swoich grzechów (w odróżnieniu od negatywnej umysłowej negacji tego pojęcia). Jest tak dlatego że u sedna chrześcijaństwa zapłata za grzech została wyrównana przez śmierć Chrystusa i jego zmartwychwstanie, tak by Bóg mógł sprawiedliwie wybaczyć grzech (1 Jana 1:9) i w ten sposób udzielić pokoju wszystkim, którzy przyjdą do Niego przez Jezusa Chrystusa. Ani hinduizm, ani islam, buddyzm, czy animizm nie dają takiego zapewnienia, gdyż żadna inna religia nie ma adekwatnej odpowiedzi na problem grzechu.

To wewnętrzne przekonanie wczesnych chrześcijan nigdy by nie powstało, gdyby nie mogło oprzeć się na nieodpartych historycznych dowodach, że Chrystus wstał z martwych. Istnieje co najmniej 17 kulturowych czynników, które by przekreśliły chrześcijaństwo w pierwszym stuleciu, gdyby nie było takiego dowodu.12

7. Darwin nie uznawał ‘wspaniałych widoków’ (jak np. brazylijską puszczę) jako dowód istnienia Boga

Komentarz: W Biblii Dawid widział dowody w naturze, wskazujące na Boga (Psalm 19:1). Niegdyś i Darwin, w swoich latach 20-tych, widział to w brazylijskiej puszczy, ale nie w późniejszym życiu, gdy zagasił wszystkie takie uczucia swoim ewolucyjnym dogmatem. Jako chrześcijanie powinniśmy być świadomi, że nasze uczucia’są zmienne, wraz z apetytem, zdrowiem itd., ale nasza chrześcijańska wiara opiera się na tym, co Bóg powiedział w Swym Słowie, Biblii, a nie na tym, co odczuwamy.

8. Darwin nie uznawał ludzkiej umiejętności rozumowania

Darwin przyznał, że idea ‘Pierwszej Przyczyny’ była bardziej imponująca niż idea ślepego trafu, ale potem pisał: ‘Czy można zaufać umysłowi ludzkiemu, który rozwinął się z umysłu tak niskiego, jak najniższych zwierząt, kiedy dochodzi do tak wielkich wniosków?’4

Komentarz: Wiemy teraz, że szanse, aby wszechświat był takim, jakim jest, przez przypadek, są zerowe, i zerowe też są szanse, aby białka przypadkowo mogły połączyć się tworząc życie. Co jedynie Darwin mógł zrobić, aby uniknąć Pierwszej Przyczyny, to powołać się na swoją teorię. W rzeczy samej, umysł ludzki jest w stanie pojmować takie sprawy, gdyż człowiek nie jest wyewoluowanym zwierzęciem, ale został stworzony na podobieństwo Boże (Ks. Rodz.1:26, Jakub 3:9).

Należy to pamiętać, gdy ma się dyskusję ze sceptykami: przyjmując ich własne założenia ewolucyjne, dlaczego mielibyśmy uznawać ich sceptyczne idee za prawdę? Dobór naturalny opiera się tylko na tym, co ma wartość dla przetrwania, nie na logice lub prawdzie.

C.S. Lewis wskazał to już dawno temu.

9. Darwin’sądził, że wiara w Boga jest rezultatem wpajania tego dzieciom

Pisał on:

‘Byłoby im tak samo trudno odrzucić ich wiarę w Boga, jak małpom odrzucić instynktowny strach i nienawiść do węża.’4

Komentarz: Bóg stworzył ludzkość na Swoje podobieństwo. Nie jest więc niespodziewane, że dzieci wierzą w Boga. Włącza to także dzieci, którym to NIE było wpajane, jak np. w Japonii, gdzie większość dorosłych nie uważa Boga za Stworzyciela.13 Nie jest również zaskakujące, że w późniejszym życiu wielu z nich zostaje ateistami, gdyż w państwowych szkołach i przez media’są pouczane, że nie’są niczym więcej niż wyewoluowaną pianką z bajorka.

Argument Darwina to fałszywe rozumowanie co do genetyki-błąd usiłowania zbicia poglądu przez dotarcie do jego źródła. Na przykład, Kekule znalazł (właściwą) strukturę pierścieniową benzenu (C6 H6) po tym jak przyśnił mu się wąż zjadający własny ogon, ale chemicy nie martwią się o właściwą ofiologię (naukę o wężach) analizując benzen! Ludzie mogą mieć właściwe poglądy z niewłaściwych przyczyn.

Wniosek

Nasza wiara jest oparta na Słowie Bożym, a żadna istota ludzka nie będzie nigdy w stanie udowodnić, że Bóg istnieje, lub nie istnieje (Hebrews 11:6), gdyż to postawiło by ją ponad Bogiem. Jednakowoż wiara chrześcijańska nie jest nieracjonalna, a ma poparcie logiki i rozumu (Rzymian 1:18-20, 1 Piotra 3:15). Darwin popełnił logiczne błędy, a jego argumenty przeciw Bogu zawodzą, gdyż zlekceważył dowody, które Bóg dał, zarówno w Swoim Słowie jak i w przyrodzie.

Przypisy

  1. Argumentu tego jako pierwszy użył Cicero (c. 106–43 BC), który napisał: ‘Gdy spojrzysz na zegar słoneczny albo wodny, wywnioskujesz, że wskazuje ci czas przez kunszt, a nie przez przypadek; jak więc może być konsekwentnym, by przypuszczać, że świat, który zawiera zarówno dzieła kunsztu, jak i ich twórcę, oprócz wszystkiego innego, może być pozbawiony celu i przyczyny?’ (Cicero, De Natura Deorum, ii. 34, Loeb Classical Library, Harvard, str. 207, 1951.) Wróć do tekstu.
  2. Pisma Paley’a były obowiązkową lekturą Darwina do jego tytułu bakałarza w Cambridge, 1828–31, który otrzymał w wieku lat 22. Wróć do tekstu.
  3. Life and Letters of Charles Darwin (Życie i listy Karola Darwina), C. Darwin do Johna Lubbock’a, 15 listopada, 1859, D. Appleton and Co., New York, Vol. 2, p. 15, 1911. Wróć do tekstu.
  4. The Autobiography of Charles Darwin (Autogiografia Karola Darwina), (z przywróconymi oryginalnymi usunięciami, przeredagowana, z dodatkeim i notatkami prawnuczki Nory Barlow), Collins, London, ‘Religious Belief’, str. 85–96, 1958. Wróć do tekstu.
  5. Po więcej o cudach zob. Sarfati, J., Miracles and science, creation.com/miracles, 1 września 2006. O wiarygodności ewangelii, zob. CMI’s Bible Q&A; creation.com/bible. Wróć do tekstu.
  6. Zob. także Good news, creation.com/bible. Wróć do tekstu.
  7. Darwin dodał tutaj odnośnik do swej książki On the Variation of Domestic Animals and Plants (O odmianach domowych roślin i zwierząt), w której (błędnie) twierdził, że skoro kształt fragmentów kamieni (których mógł użyć budowniczy), złożonych na dnie przepaści, zależy od czynników takich jak rodzaj skały, linie pęknięć, działanie burz i trzęsień ziemi, a nie boskiego rozkazu, jak więc można twierdzić, że każda z niezliczonych odmian naszych domowych zwierząt i roślin została przewidziana i stworzona przez Boga? Zob. www.fullbooks.com/The-Variation-of-Animals-and-Plants-underx29808.html, 21 August 2007. Wróć do tekstu.
  8. Edward Blyth był jednym z szeregu uczonych, którzy pisali o doborze naturalnym przed Karolem Darwinem. Zob. Grigg, R., Darwin’s illegitimate brainchild (Nieślubny płód umysłu Darwina), Creation 26(2):39–41, 2004. Wróć do tekstu.
  9. Desmond, A. and Moore, J., Darwin, Penguin Books, London, str. 387, 1992. Wróć do tekstu.
  10. Zob. Batten, D., Ed., Catchpoole, D., Sarfati, J. and Wieland, C., The Creation Answers Book, ch. 6, ‘How did bad things come about?’ Creation Ministries International, Queensland, Australia, 2007. Wróć do tekstu.
  11. Herbert Spencer wierzył, że religie wywodzą się z czczenia przodków pojawiających się jako duchy i powstały z obaw przed zmarłymi, którzy wyszli poza zasięg kontroli żywych. Wróć do tekstu.
  12. Holding, J.P., The Impossible Faith, Xulon Press, Florida, USA, 2007. Wróć do tekstu.
  13. See Children believe in God, Creation 22(2):7, 2000. Wróć do tekstu.