Explore
Also Available in:

Rodhocetus i inne opowieści o ewolucji wielorybów

Autor:
Tłumacz: Andrew Ostapowicz

©iStockPhoto.com/miblue5Whale

Zapytani o przykład form przejściowych wskazujących na ewolucję, wielu ewolucjonistów przytacza wieloryba. Muzea i podręczniki przedstawiają obrazy stworzeń, rzekomo wskazujących na ewolucję wieloryba ze zwierzęcia lądowego.

Kluczowym dla tej przemiany jest skamielina zwierzęcia zwanego Rodhocetus, pokazywanego jako pierwsze zwierzę z nogami przekształcającymi się w płetwy i z ogonem przemieniającym się w ogon wieloryba. Bez niego właściwie niema żadnej ciągłości, a niedawne ujawnienia obalają tę opowiastkę.1

Dr Phillip Gingerich, odkrywca skamieliny, promował ideę, według której Rodhocetus miał wielorybi ogon. Skamielina jest eksponowana przez Uniwersytet stanu Michigan , lecz dr Carl Werner zauważył, że brakuje części, która wskazywałaby na obecność płetw poziomych.1 Zapytał więc o owe brakujące kości ogona i skąd wiadomo, że miał on poziome płetwy ogonowe. Dr Gingerich odpowiedział:

To było moje przypuszczenie, że miał poziome płetwy… Teraz wątpię, żeby Rodhocetus miał ogon z poziomymi płetwami.”2

A nogi przemieniające się w płetwy?

Dr Werner, badając skamielinę, zauważył brak jakichkolwiek kości nóg/płetw. Gdy zapytał skąd dr Gingerich wie, że to zwierzę miało płetwy, dr Gingerich odparł: „Od tamtego czasu znaleźliśmy przednie nogi, łapy i przednie ramiona Rodhocetusa, i doszliśmy do wniosku, że nie miał ramion rozkładających się na boki jak płetwy wieloryba.”2

Tak więc Rodhocetus nie miał ani poziomych płetw ogonowych, ani płetw przednich, jak to przyznał sam odkrywca. Nie oczekuj jednak, żeby muzea zmieniły swe eksponaty, lub podręczniki przestały pokazywać rysunki Rodhocetusa jako zgrabną formę przejściową. Obraz, mówią, jest wart tysiąca słów, i podobnie jak to było ze sfałszowanymi przez Haeckela rycinami embrionów, nadal będą się ich trzymać.

Rodhocetus at the Museum of Natural History, University of Michigan, USA. Fossil evidence overlaid on the museum’s illustration from Dr Carl Werner, Evolution the Grand Experiment Vol. 1 DVD. Red Xs added to emphasize the imagination involved in the illustration.
Rodhocetus w Muzeum Historii Naturalnej, Uniwersytet stanu Michigan, USA. Na ilustrację z muzeum dr Carl Werner nałożył dowody ze skamielin (Evolution the Grand Experiment, Vol. 1, DVD). Czerwone X zostały dodane, żeby podkreślić wyfantazjowane szczegóły tej ilustracji.

Problemy, problemy…

Jest wiele więcej problemów z ewolucją wieloryba.3 Muzea i podręczniki pokazują historię ze skamielin jakoby jasno określoną, choć sami ewolucjoniści nie mogą się ze sobą zgodzić co do aktualnego przodka wieloryba. Opierając się na podobieństwach zębów, niektórzy paleontologowie przychylali się do stworzeń podobnych do hieny (Pachyaena), podczas gdy inni woleli zwierzę podobne do kota (Sinonyx). Ale po ostatnich porównawczych badaniach DNA biologowie molekularni zdecydowali, że najbliższym do przodka wieloryba jest hipopotam!

Oczywiście istnieją ogromne problemy w przekształceniu zwierzęcia podobnego do hipopotama w wieloryba. Nawet zęby nie są podobne: zęby hipopotama są płaskie i chropowate, dobre do mielenia roślinności, podczas gdy wieloryby mają zęby ostre i spiczaste, używane do chwytania ryb i innych pływających zwierząt.

To opowiastka wielka na miarę wieloryba.

Artykuły o podobnej tematyce:

  1. Werner, C., Evolution: the Grand Experiment, Vol. 1, New Leaf Press, pp. 139–143. Wróć do tekstu.
  2. Evolution: the Grand Experiment Vol. 1, DVD; interview by Dr Werner on August 28, 2001. Wróć do tekstu.
  3. Zob. Refuting Evolution, r. 5, 2007. Wróć do tekstu.

Helpful Resources