Księżycowe szaleństwo

Autor Don Batten
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Jak stary jest księżyc? Tak naprawdę nikt nie może ‘zmierzyć’ wieku księżyca. Jednak zazwyczaj zakłada się uniformitarianizm, tzn. ‘teraźniejszość jest kluczem do przeszłości’ (czyli pogląd sceptyków niewierzących Biblii, jak to mówi 2Piotra 3:4b). A więc na tej podstawie twierdzą, że wiek księżyca to około cztery i pół miliarda lat.

Istnieją jednak cztery ‘miary’, które według powyższego założenia wyjawiają sprzeczności w owych miliardach szacowania wieku księżyca.

Oddalanie się księżyca od ziemi

Opory przypływów i odpływów powodują oddalanie się księżyca od ziemi o 4 cm na rok. Szybkość oddalania się była większa w przeszłości, gdy księżyc był bliżej ziemi. Księżyc nie mógł nigdy być bliżej niż 18400 km, co jest znane jako Roche Limit, gdyż (grawitacyjne) siły przypływów i odpływów spowodowałyby jego rozdarcie. Gdyby nawet księżyc dotykał ziemi, to zajęłoby to tylko 1.37 miliarda lat by oddalił się do dzisiejszej odległości, co jest tylko około jednej czwartej wieku podawanego przez ewolucjonistów.¹ Oczywiście jeśli księżyc został umieszczony przy stworzeniu w pobliżu w obecnej odległości, nie ma potrzeby ogromnych okresów czasu.

Kratery - ‘zjawy’

Widniejące na ‘morzach’ (ciemnych obszarach uformowanych przez masywne wypływy lawy) kratery - ‘zjawy’ stanowią problem dla długich okresów czasu. Ogromne uderzenia spowodowały wielkie wypływy lawy, ale zanim lawa wypłynęła, inne, mniejsze, kratery powstały na skutek uderzeń wewnątrz owych wielkich kraterów. Widoczne są one w postaci ‘zjaw’ pod wypływami lawy. Ale to oznacza, że owe mniejsze kratery musiały powstać wkrótce po wielkich, inaczej lawa stwardniałaby przed uderzeniami. Wskazuje to na krótki okres czasu dla powstania wszystkich kraterów. Wskazuje to, iż inne ciała układu słonecznego, mające kratery, także są o wiele ‘młodsze’ niż się zakłada.²

Niedawno powstałe skarpy

Pomiary NASA wyjawiły skarpy (strome zbocza) z powodu załamań, uważane za rezultat kurczenia się księżyca. Skarpy te są globalne w zasięgu, a ich świeżość i brak kraterów na nich wskazują powstały niedawno. Jednak takie ruchy tektoniczne nie mogły mieć miejsca, jeśliby księżyc był zimny i ‘martwy’ od co najmniej dwóch miliardów lat.³

Niedawna aktywność wulkaniczna

Dowody niedawnej aktywności wulkanicznej na księżycu są niezgodne z zakładanymi ogromnymi okresami czasu, gdyż księżyc winien byłby ostygnąć na długo przedtem jeśliby jego wiek sięgał miliardów lat.⁴ 

Zauważ, że nie twierdzimy, że powyższe dowody podają aktualny wiek księżyca. Możemy tylko stwierdzić, że założenia uniformitarianizmu powodują sprzeczności między takimi ‘miarami’ czasu i że nie można zaufać żadnym z nich – że jest coś poważnie niewłaściwego w założeniu, że ‘teraźniejszość jest kluczem do przeszłości’!

Jedynym sposobem określenia wieku księżyca (lub czegokolwiek innego we wszechświecie), któremu można zaufać, to sprawozdanie naocznego świadka, który widział ich powstanie. Tylko Biblia ze swym opisem Stworzenia podanym przez samego Stworzyciela może nas poinformować o prawdziwym wieku księżyca. Ukształtowany 4-go dnia Tygodnia Stworzenia nasz księżyc jest o cztery dni młodszy niż ziemia, tzn. ma około 6000 lat. Rzeczywista (biblijna) przeszłość jest kluczem do teraźniejszości!