Jak Biblia naucza o sześciu tysiącach lat

Autor Lita Sanders
tłumacz Andrew Ostapowicz

©iStockPhoto.com/Sean_Warren

Historia biblijna daje odpowiedź na pytanie, jaka stara jest ziemia.

Wielu ludzi pisze zapytując: „Jak możemy wiedzieć z Biblii, że ziemia ma 6000 lat?” Wiedząc, że genealogie, w których wiek ojca, gdy urodził się jego syn, podany jest w nienaruszonej ciągłości, kończą się wkrótce po Noem, jak możemy przejść od około 4400 p.n.e. do dnia dzisiejszego, twierdząc że od Stworzenia do dziś minęło około 6000 lat?

Jak dokładnie możemy znać wiek ziemi?

Dokładność dat historycznych, czy też wieku przedmiotów lub osób, zależna jest od dokładności danych, do których mamy dostęp. Określenie czasu w genealogiach jest dokładne do jednego roku. Znaczy to np. że jeśli wiek Adama, gdy narodził się Set, podany jest jako 130 lat, Adam mógł w rzeczywistości mieć 130 lat i 3 miesiące, albo prawie 131 lat. Odnosi się to do wieku wszystkich patriarchów. Gdy więc podsumujemy wiek patriarchów do czasu Potopu, mógł on nastąpić w 1656 roku od Stworzenia + mniej niż 10 lat, gdyż mamy 10 okresów z niepewnością mniej niż jeden rok. Jeśli każdy wiek był o niecały rok dłuższy, to potop nastałby w 1665 roku od Stworzenia. Oczywiste jest jednak, że takie drobne niepewności nie zadowolą pragnących dodać tysiące lat do historii ludzkości.

Od Potopu do Patriarchów

Linia patriarchów w Księdze Rodzaju 11 jest ciągła od Sema do Abrahama, mamy też informacje w innych miejscach Księgi Rodzaju¹, by przedłużyć chronologię aż do przeniesienia się do Egiptu za dni Jakuba, gdy miał 130 lat. Według tych danych Jakub wszedł do Egiptu 642 + mniej niż 12 lat po Potopie, lub 2298 + mniej niż 22 lata od Stworzenia. Tu kończą się genealogie chronologiczne, a jeszcze pozostało prawie 2000 lat do Chrystusa.² Jak możemy przedłużyć linię czasu?

Patriarchowie do Wyjścia z Egiptu

Księga Wyjścia 12:40 mówi, że Izrael przebywał w Egipcie przez 430 lat. Zgadza się to z Księgą Rodzaju 15:13, gdzie Bóg mówi Abramowi, iż jego potomkowie zostaną zniewoleni i będą źle traktowani przez 400 lat (zniewolenie nie nastąpiło natychmiast po ich przybyciu do Egiptu, ale jakiś czas po śmierci Józefa, gdy ich liczba zaczęła się stawać zagrożeniem). Tak więc Wyjście nastąpiło w 2728 + mniej niż 23 lat od Stworzenia.

Od Wyjścia do Królów

Wiemy, że Izrael wędrował po pustyni przez 40 lat, co znaczy, że wszedł do Ziemi Obiecanej 2768 + mniej niż 24 lat od Stworzenia. Ale w tym momencie historia staje się nieco mglista przez jakiś czas. Jest tak ponieważ nie wiemy jak długo trwał podbój i jak ile czasu minęło, zanim sędziowie zaczęli rządzić w Izraelu. Jest powiedziane, jak długo rządził każdy z sędziów i jak długo trwał każdy okres pokoju, ale niektóre z tych okresów częściowo się pokrywają, a niektórzy sędziowie rządzili tylko daną częścią Izraela, podczas gdy inny sędzia rządził w innej części.

Mamy jednak jasne stwierdzenie w 1 Królewskiej, które pozwala na kontynuowanie niezawodnej chronologii. 1 Królewska 6:1 mówi: „W roku czterysta osiemdziesiątym po wyjściu Izraelitów z ziemi egipskiej, w miesiącu Ziw, to jest drugim, czwartego roku panowania nad Izraelem Salomona rozpoczął on budowę domu dla Pana.”

A więc jeśli odejmiemy 124 lat (po 40 dla każdego: wędrówki po pustyni, panowania Saula i panowania Dawida i 4 dla częściowego panowania Salomona), otrzymamy okres 356 lat dla sędziów, co zgadza się z liczbami lat w księdze Sędziów, jeśli założymy kilka równoczesnych okresów. Tak więc Salomon rozpoczął budowę Świątyni w r.3208 + mniej niż 23 lata od Stworzenia. Zauważ, że pomimo iż jesteśmy tysiące lat od Stworzenia, niepewność co do dat jest mniejsza niż 25 lat!

Od Królów do Wygnania

Jeśli oprzemy się na długości panowania królów Judei, bez zakładania jakichkolwiek współrządów, od Świątyni do Wygnania królestwa Judzkiego mamy mielibyśmy 429.5 lat + mniej niż 21 lat. Wiemy jednak, że były okresy współrządów w królestwie Judzkim, częściowo przez porównanie królów Judzkich z królami Izraela.³ Gdy to zrobimy, dowiemy się, że od Świątyni do Wygnania było 345 lat, czyli około 3553 od Stworzenia. Doszliśmy do punktu, w którym możemy określić datę według nowoczesnej rachuby – i jeśli weźmiemy pod uwagę różnice między systemami kalendarza, ogromna większość zgadza się na rok 586 p.n.e. Oznacza to że rok 1 n.e. byłby rokiem 4150 od Stworzenia plus minus mniej niż 50 lat, a obecnie mielibyśmy mniej więcej 6150 plus minus mniej niż 50 lat od Stworzenia.

Biblia jest historią!

Jest to jasne, że od pierwszego wersetu Księgi Rodzaju Biblia ma na celu podanie rzeczywistego sprawozdania Bożego działania z Ziemią. Oznacza to, że musi podawać historycznie dokładne detale, a przy tym musi być teologicznie dokładna. W rzeczy samej, co wierzymy o Bogu opiera się na historycznych stwierdzeniach, jeśli więc historia jest niedokładna, teologia także musi niedokładna. Jednym ze sposobów autorzy biblijni

wskazywali na prawdziwość przekazywanej przez nich aktualnej historii jest notowanie wieku osób oraz podawanie długości czasu między poszczególnymi wydarzeniami. Możemy mieć ufność, że Słowo Boże jest dokładne w detalach historii, jak również tym, co nam owi o teologii.

(I left the headings of the table in English since the Polish word for Event is much longer: Wydarzenie, which makes it difficult to squeeze into the line unless a smaller font size is used. Anyway the headings are: