Explore
Also Available in:

Εξαπάτηση με τις πιθανότητες

από τον Don Batten
μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Τσακνάκη

flickr.com/jjverhoeflightning

H πιθανότητα πως η ζωή δε θα μπορούσε να σχηματιστεί από φυσικές διαδικασίες αλλά θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί, αναγνωρίζεται από τους εξελικτικούς ως ένα δυνατό επιχείρημα.1 Η πιθανότητα για τον τυχαίο σχηματισμό ενός υποθετικού “απλού” λειτουργικού κυττάρου, με όλα τα συστατικά του, γνωρίζεται2 ότι είναι χειρότερη από 1 στις 1057800. Αυτή είναι μια πιθανότητα του 1 σε έναν αριθμό με 57.800 μηδενικά. Θα χρειαζόταν 11 γεμάτες σελίδες για να τυπωθεί αυτός ο αριθμός. Για να προσπαθήσουμε να το θέσουμε σε μια προοπτική, υπάρχουν περίπου 1080 (ένας αριθμός με 80 μηδενικά) ηλεκτρόνια στο σύμπαν. Ακόμα κι αν κάθε ηλεκτρόνιο στο δικό μας σύμπαν αποτελούσε ένα άλλο σύμπαν με το ίδιο μέγεθος με το δικό μας, αυτό θα σήμαινε μια ποσότητα “μόνο” 10160 ηλεκτρονίων.

Οι αριθμοί αυτοί προκαλούν την ικανότητά μας να κατανοήσουμε το μέγεθός τους. Ο Fred Hoyle, Βρετανός μαθηματικός και αστρονόμος, χρησιμοποίησε αναλογίες για να προσπαθήσει να μεταδώσει την απεραντοσύνη του προβλήματος. Για παράδειγμα ο Hoyle δήλωσε ότι η πιθανότητα για το σχηματισμό και μόνο ενός από τις πολλές πρωτεΐνες από τις οποίες εξαρτάται η ζωή, είναι συγκρίσιμη με αυτή: το ηλιακό σύστημα να είναι γεμάτο από τυφλούς ανθρώπους που ανακατεύουν τον κύβο του Ρούμπικ και όλοι να φτάνουν στη λύση την ίδια στιγμή.3 Κι αυτή είναι η πιθανότητα για να πάρουμε μόνο μία από τις 400 ή περισσότερες πρωτεΐνες του υποθετικού απλούστερου κυττάρου που προτείνεται από τους εξελικτικούς (τα “απλά” βακτήρια του πραγματικού κόσμου έχουν περίπου 2.000 πρωτεΐνες και είναι απίστευτα πολύπλοκα). [Σημείωση που προστέθηκε το 2013: δες ενημέρωση στο How simple can life be?] Όπως σημειώνει ο Hoyle, το πρόγραμμα του κυττάρου, κωδικοποιημένο στο DNA, επίσης είναι απαραίτητο. Με άλλα λόγια, η ζωή δε θα μπορούσε να σχηματιστεί με φυσικές (τυχαίες) διαδικασίες.

1416-mathematician

Οι εξελικτικοί συχνά προσπαθούν να μπλοφάρουν για να διαφύγουν το πρόβλημα χρησιμοποιώντας αναλογίες, για να υποστηρίξουν ότι απίθανα πράγματα συμβαίνουν κάθε μέρα, οπότε γιατί θα πρέπει η νατουραλιστική προέλευση της ζωής να θεωρείται αδύνατη; Για παράδειγμα λένε ότι οι πιθανότητες να κερδηθεί το λαχείο είναι ελάχιστες, αλλά κάποιος το κερδίζει. Ή, οι πιθανότητες για να πάρεις τη συγκεκριμένη σειρά των χαρτιών μετά από το ανακάτεμα της τράπουλας είναι πολύ μικρές, αλλά ένας σπάνιος συνδυασμός συμβαίνει κάθε φορά που ανακατεύεται η τράπουλα. Ή η διάταξη των κόκκων της άμμου σε έναν σωρό άμμου που γίνεται χύνοντας τυχαία την άμμο είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, αλλά αυτή η πολύπλοκη και απίθανη σύνθεση συμβαίνει σαν αποτέλεσμα τυχαίων διαδικασιών. Ή ο ακριβής συνδυασμός και η διάταξη των ανθρώπων που περπατάνε σ‘ έναν πολυσύχναστο δρόμο της πόλης είναι εξαιρετικά απίθανος, αλλά τέτοιοι απίθανοι συνδυασμοί συμβαίνουν όλη την ώρα. Έτσι, επιχειρηματολογούν απ‘ αυτές τις αναλογίες ώστε να προσπαθήσουν να μετριάσουν αυτό το ισχυρό επιχείρημα για τη δημιουργία.

Πιθανόν να συνειδητοποιείτε ότι υπάρχει κάτι το παράλογο σ‘ αυτή τη γραμμή επιχειρημάτων. Αλλά τι είναι αυτό;

Σε όλες τις αναλογίες που αναφέρονται παραπάνω, πρέπει να υπάρξει ένα αποτέλεσμα. Κάποιος πρέπει να κερδίσει το λαχείο [σημείωση που προστέθηκε τον Φεβρ. 2013: ακόμη και στις κληρώσεις που έχουμε Τζακ-ποτ αν κανείς δεν πάρει την ακριβή σειρά των ψηφίων, ο αριθμός των ψηφίων που πρέπει να μαντευτεί καθορίζεται από τον αριθμό των λαχείων που είναι πιθανόν να αγοραστούν για να βεβαιωθεί ότι θα υπάρχει ένας νικητής συχνά και υπάρχουν πάντοτε μικρότερα κέρδη για την πρόβλεψη λιγότερων από όλα τα νούμερα]. Θα υπάρξει ένας συνδυασμός χαρτιών. Θα υπάρξει ένας σωρός άμμου. Θα υπάρξουν άνθρωποι που διασχίζουν τον πολυσύχναστο δρόμο. Αντιθέτως, στις διαδικασίες με τις οποίες η ζωή υποτίθεται ότι έχει σχηματιστεί, δεν χρειάζεται απαραίτητα να υπάρχει ένα αποτέλεσμα. Όντως οι πιθανότητες τάσσονται ενάντια σε κάθε αποτέλεσμα. Αυτό είναι το όλο νόημα του επιχειρήματος. Αλλά μετά ο εξελικτικός μπορεί να πει ότι αυτό συνέβη επειδή εμείς είμαστε εδώ! Αυτό είναι κυκλικός συλλογισμός στα χειρότερά του.

Να σημειώσουμε μερικά πράγματα ακόμη γι‘ αυτές τις αναλογίες:

  • Οι δημιουργιστές δεν υποστηρίζουν μόνο ότι η ζωή είναι πολύπλοκη, αλλά ότι διατάσσεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να αψηφά μια νατουραλιστική εξήγηση. Η σειρά των πρωτεϊνών και το DNA των έμβιων όντων είναι ανεξάρτητο από τα χημικά από τα οποία αποτελούνται – αντίθετα με έναν παγοκρύσταλλο, όπου η δομή του είναι αποτέλεσμα των ιδιοτήτων των μορίων του νερού. Η διάταξη στα έμβια όντα παραλληλίζεται με αυτή των βιβλίων, όπου η πληροφορία δεν περιέχεται στο μελάνι, ούτε ακόμη στα γράμματα, αλλά στη σύνθετη διάταξη γραμμάτων που φτιάχνουν λέξεις, λέξεων που φτιάχνουν προτάσεις, προτάσεων που φτιάχνουν παραγράφους, παραγράφων που φτιάχνουν κεφάλαια και κεφαλαίων που φτιάχνουν βιβλία. Αυτά τα στοιχεία του γραπτού λόγου είναι αντίστοιχα παράλληλα με τις βάσεις νουκλεϊνικών οξέων, τα κωδικόνια, τα γονίδια, τα οπερόνια, τα χρωμοσώματα και τα γονιδιώματα τα οποία φτιάχνουν τα γενετικά προγράμματα των ζωντανών κυττάρων.
  • Η διάταξη στα έμβια όντα δείχνει ότι είναι αποτέλεσμα νοημοσύνης. Το αποτέλεσμα της κλήρωσης του λαχείου είναι καθαρά το αποτέλεσμα μιας τυχαίας επιλογής (εκτός αν τα μέλη της οικογένειας του επόπτη της κλήρωσης κερδίζουν συνεχώς! Τότε θα συμπεραίναμε ότι η κλήρωση δεν είναι τυχαία) δεν είναι το αποτέλεσμα μιας τυχαίας διαδικασίας αλλά το αποτέλεσμα ενός ευφυούς παράγοντα.
  • 1416-royal-flush
  • Η διάταξη των χαρτιών της τράπουλας μετά από ένα ανακάτεμα, δε θα μας φανέρωνε φυσιολογικά τίποτα άλλο παρά μια τυχαία διαδικασία. Ωστόσο αν όλα τα χαρτιά βγαίναν σε μια σειρά από το μικρότερο στο μεγαλύτερο, θα συμπεραίναμε λογικά ότι ένας ευφυής παράγοντας τα διέταξε έτσι (“στημένη τράπουλα” στην ορολογία των χαρτοπαικτών) επειδή μια τέτοια διάταξη είναι εξαιρετικά απίθανη από ένα γνήσιο ανακάτεμα – μια τυχαία, μη ευφυής διαδικασία.
  • Η διάταξη των κόκκων της άμμου σε έναν σωρό άμμου, κανονικά δεν δείχνει ότι έγινε από μια ευφυή δραστηριότητα αλλά από μια τυχαία διαδικασία. Ωστόσο αν παρατάσσονταν ο ένας κόκκος πίσω απ‘ τον άλλον, ή ήταν σε ένα τακτοποιημένο τετράγωνο, θα αποδίδαμε αυτό το γεγονός σ‘ έναν ευφυή παράγοντα, ή μια μηχανή που έγινε από έναν ευφυή παράγοντα, δεδομένου ότι αυτό δε θα μπορούσε να γίνει από μια φυσική διαδικασία.
  • Η διάταξη των ανθρώπων που διασχίζουν ένα πολυσύχναστο δρόμο δε θα φανέρωνε κανονικά τίποτα άλλο παρά μια τυχαία διαδικασία. Ωστόσο αν όλοι οι άνθρωποι ήταν σε σειρά από τον κοντότερο στον ψηλότερο, ή κάποιου άλλου είδους διάταξη, θα υποπτευόμασταν ότι ένας ευφυής παράγοντας ήταν υπεύθυνος γι‘ αυτή τη σειρά – ότι δεν ήταν αποτέλεσμα τύχης. Αν 20 άνθρωποι ήταν διατεταγμένοι από τον κοντότερο στον ψηλότερο, οι πιθανότητες να συμβεί αυτό κατά τύχη είναι λιγότερο από μία στο δισεκατομμύριο του δισεκατομμυρίου (1018), έτσι θα ήταν λογικό να συμπεράνουμε ότι μια τέτοια διάταξη σε σειρά δεν οφείλεται στην τύχη, ενώ δεν θα υπήρχε τίποτα να δείξει την ανάμειξη του ευφυούς παράγοντα αν δεν υπήρχε κάποιο σημαντικό μοτίβο στη διάταξη των ανθρώπων.

Πολλοί επιστήμονες σήμερα ισχυρίζονται ότι μια αόρατη ‘’ευφυής αιτία‘’ είναι έξω από τη σφαίρα της ‘αληθινής‘ επιστήμης. Αυτοί οι επιστήμονες έχουν επαναπροσδιορίσει την επιστήμη σαν νατουραλισμό (η φύση είναι το μόνο που υπάρχει). Ωστόσο, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τις αποδείξεις για έναν αόρατο ευφυή παράγοντα όταν τους ταιριάζει. Για παράδειγμα, η εγκληματολογία καθορίζει αν γεγονότα του παρελθόντος ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος ή σχεδίου και σκοπού (ποιος το έκανε;). Η απάτη του πιθηκάνθρωπου του Πιλτντάουν αποκαλύφθηκε, μετά από 40 χρόνια, όταν οι ερευνητές είχαν τα πρωτότυπα οστά να εξετάσουν και όχι τα ομοιώματα, και παρατήρησαν σημάδια τροχισμού στα δόντια.4 Τέτοια σημάδια δε συμβαίνουν από φυσικές διαδικασίες, κι έτσι οι ερευνητές αναγνώρισαν την συμμετοχή ενός ανθρώπινου (ευφυούς) παράγοντα.

1416-radiotelescope

Ομοίως, οι φορολογούμενοι στις ΗΠΑ ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για να χρηματοδοτήσουν την Αναζήτηση για Εξωγήινη Νοημοσύνη (SETI). Αν αυτοί που αναζητούν ακούσουν ραδιοκύματα με τυχαίο θόρυβο, είναι φανερά το αποτέλεσμα μιας φυσικής διαδικασίας, αλλά αν υπάρχει ένα πρότυπο όπως ‘’Ντα ντα ντα, ντι ντι ντι, ντα ντα ντα‘’, θα ανακηρυχθεί σαν μια απόδειξη για νοήμονα, αν και αόρατη, πηγή.

Αν τέτοιες ενδείξεις δείχνουν μια νοήμονα πηγή, τότε σίγουρα η απίστευτη ποσότητα πληροφορίας στο DNA των έμβιων όντων, που ισοδυναμεί με μια βιβλιοθήκη 500 χιλιοσέλιδων βιβλίων μέσα σ‘ έναν άνθρωπο,5 φωνάζει δημιουργία από ένα Δημιουργό! Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τις βιοχημικές διεργασίες των ζωντανών κυττάρων, τόσο πιο ισχυρή γίνεται η απόδειξη για την στενή συμμετοχή ενός δημιουργού. Είμαστε πραγματικά φοβερά και θαυμάσια φτιαγμένοι και καμία ποσότητα παράλογης και άσχετης αναλογίας δεν θα αντιμετωπίσει τις καθαρές αποδείξεις για αυτό.

Παραπομπές

  1. D.A. Bradbury, ‘Reply to Landau and Landau’, Creation/Evolution 13(2):48–49, 1993. Επιστροφή στο κείμενο.
  2. ibid. Επιστροφή στο κείμενο.
  3. F. Hoyle, ‘The big bang in astronomy’, New Scientist, 92(1280):527, 1981. Επιστροφή στο κείμενο.
  4. M.L. Lubenow, Bones of Contention—a Creationist Assessment of Human Fossils, Baker Book House, Grand Rapids, 1992, pp. 39–44. Επιστροφή στο κείμενο.
  5. M. Denton, Evolution: A Theory in Crisis, Burnett Books, London, 1985, p.351. Επιστροφή στο κείμενο.

Helpful Resources