Door wie is God gemaakt?

Een onlogische vraag!

door Don Batten
vertaald door George Van Apeldoorn

Dominos image ©StockPhoto.com/LuisPortugal

Deze vraag is een belangrijke tegenwerping die atheïsten naar voren brengen om hun ongeloof te rechtvaardigen. Bertrand Russell (1872-1970), een beroemde Britse filosoof, bracht dit als eerste bezwaar naar voren in zijn invloedrijke kleine verhandeling, Waarom ik geen Christen ben (Why I am not a Christian)¹ Huidige atheïsten herhalen dit bezwaar, inclusief Richard Dawkins (Het God waan idee) (The God Delusion), en Australië’s eigen Philip Adams die op het 2010 Wereld Atheïsten Congress in Melbourne Australië zei:

“Het grote argument voor God was dat er een Schepping, een begin moest zijn…..Maar mijn bezwaar was eenvoudig. Als God het begin was, wie is God begonnen?”²

Het heelal had een begin; bijna niemand betwist dat, want de wetten van de thermodynamica eisen het: het heelal neemt af en het kan niet oneindig aan het aflopen geweest zijn omdat het dan al vervallen zou zijn. Geen sterren meer die energie uitstoten en wij zouden er niet geweest zijn.

Sommigen hebben voorgesteld dat het ene universum geboorte geeft aan het volgende, maar wederom, er kan geen oneindige serie van geboortes en afsterving zijn, aangezien elke cyclus minder energie ter beschikking moet hebben dan de vorige, en als dit eeuwig had plaatsgevonden, zou de dood van alles al voorgekomen zijn.

Er moet een begin geweest zijn

Een van de best bevestigde beginselen van logica / wetenschap / werkelijkheid is het principe van oorzakelijk verband: iets dat een begin heeft, heeft een voldoende oorzaak. Het beginsel is niet, ‘Alles heeft een begin’; Bertrand Russell stelde het verkeerd. Nee, het principe is, ‘Alles dat een begin heeft, heeft voldoende oorzaak. Slechts een moment van nadenken bevestigt dit --- iets dat geen begin heeft, heeft ook geen oorzaak nodig. Bovendien moet de oorzaak genoegend zijn, of voldoende. ‘Jij werd achter de boerenkool gevonden’ is geen genoegende verklaring voor jouw bestaan.

Het oorzakelijk principe is zo fundamenteel dat indien ik zou zeggen dat de stoel waarop je zit, die een begin moet hebben gehad, zonder enige oorzaak tot tevoorschijn sprong, je gerechtvaardigd zou zijn te denken dat ik een psychiatrische beoordeling nodig heb!

De atheïsten van vandaag, die ervan houden om woorden zoals ‘rationeel’, ‘redelijk’ en ‘wetenschappelijk’ te gebruiken wanneeer ze hun geloof omschrijven, geloven dat het allergrootste begin van alles, dat van het heelal, geen enkele oorzaak heeft gehad! Sommigen geven toe dat het een probleem is, maar zij zeggen dat de verklaring “God heeft het gedaan” niets uiteen zet omdat je dan moet uitleggen waar God vandaan kwam. Maar is dit wel een geldig bezwaar?

Hoe moet de oorzaak van het heelal eruit gezien hebben?

De oorzaak van het heelal kan niet materieel geweest zijn, want als de oorzaak materieel /natuurlijk geweest zou zijn, zou het onderworpen zijn aan dezelfde wetten van verval als het heelal. Dat houdt in dat het zelf een begin moet hebben gehad en dan heb je hetzelfde probleem als de geboorte/dood kringlopen van universums. Dus de oorzaak van het begin van het heelal moet boven-natuurlijk geweest zijn, d.w.z niet-materieel, of een onstoffelijke entiteit--- een oorzaak buiten ruimte-tijd-materie. Zo’n oorzaak zou niet onderworpen zijn aan de wet van verval en daardoor geen begin hebben. Hetgeen betekent dat de oorzaak eeuwige levenskracht moet zijn.

Vervolgens moet de oorzaak van het heelal ongelooflijk vermogend zijn; de loutere omvang en energie zichtbaar in het heelal spreken beiden van die macht; er moest voldoende oorzaak zijn.

Dat klinkt mij als de God van de Bijbel in de oren. De Bijbel onthult de Schepper van het heelal als:

• eeuwig

Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht had, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God. (Psalmen 90:2)

• almachtig

Uwe, o Heere, is de grootheid, en de macht, en de heerlijkheid, en de overwinning, en de majesteit; want alles wat in de hemel en op aarde is, is Uwe: Uwe o Heere is het Koninkrijk, en Gij hebt U verhoogd tot een Hoofd boven alles. En rijkdom en eer zijn voor Uw aangezicht, en Gij heerst over alles; en in Uw hand is kracht en macht; ook staat het in Uw hand alles groot te maken en sterk te maken. (1 Kronieken 29:11-12)

• geest (Immateriëel)

God is een Geest, en die Hem aanbidden moeten Hem aanbidden in geest en waarheid. (Johannes 4:24)

Let erop dat de Bijbel zegt: “In den beginne schiep God de hemel en de aarde” (Genesis 1:1) Hier schiep God de tijd zelf. Slechts Iemand die buiten de tijd leeft, d.w.z. tijdloos is of eeuwig, kon dit doen.

Om dan iemand die eeuwig is, iemand die geen begin had, te vragen waar hij vandaan kwam, (‘Wie heeft God gemaakt?’) is hetzelfde als te vragen ‘Met wie is de vrijgezel getrouwd?’ Het is een irrationele vraag.

De Bijbel evenaart de werkelijkheid, hetgeen niet verrassend is als we in ogenschouw nemen dat het beweert van de Schepper zelf te komen.

Twee ‘grootse beginpunten’ – zonder enige oorzaak!

Degenen die een Schepper verwerpen moeten niet alleen geloven dat materie zonder enige oorzaak tot staan kwam; ze moeten ook geloven dat het leven zelf zonder een voldoende oorzaak tevoorschijn sprong.

Zelfs het allereenvoudigste één-cellige leven is kolossaal ingewikkeld. Een nederige bacterie zit vol met ongelooflijk geavanceerde nano-machines die het nodig heeft om te leven.³ Een cel heeft minimaal 400 verschillende eiwitten nodig om de machinerieën te maken die absoluut nodig zijn voor een cel om te leven.⁴ Hoe zouden deze op eiwitten-gebaseerde machines zichzelf kunnen maken, ook al zouden alle juiste ingrediënten (20 verschillende aminozuren, en vele van elke soort) zichzelf kunnen maken? De aminozuren, vaak duizenden, moeten worden samengevoegd in de juiste volgorde teneinde elk eiwit te laten werken.

Stel je één enkele essentiële machine voor die DNA instructies copiëert om elk eiwit te maken.⁵ Laten we dan slechts één eiwit deel van die machine nemen, minder dan 10% van het geheel. Dit eiwit is 329 aminozuren lang. Wat is de kans om dit ene eiwit bij toeval te krijgen, aannemend dat de juiste, en uitsluitend de juiste aminozuur ingrediënten aanwezig zouden zijn? Reken het op deze manier uit: 1/20 x 1/20 x 1/20………………329 keer!⁶ Dat is een waarschijnlijkheid van 1 op 10ⁿ428……. een nummer met 428 nullen achter de 1! Zelfs als elke atoom in het heelal (10ⁿ80 --- een nummer met 80 nullen) een experiment voorstelde in elke mogelijke moleculaire vibratie (10ⁿ12 per seconde ), gedurende de gehele veronderstelde evolutionaire leeftijd van het universum (14 miljard jaar = 10ⁿ18 seconden) dan zou dit ‘slechts’ 10ⁿ110 proefnemingen toestaan, veel en veel te weinig om een schijn van kans te hebben om slechts dit ene eiwit te vormen,⁷ laat staan de andere 400 die nodig zijn.

Het is geen wonder dat Richard Dawkins toegeeft dat wetenschappers wellicht nooit uit zullen vinden hoe leven zou kunnen voortkomen uit natuurlijke. Desondanks wijst hij de scheppings verklaring af om de bovenstaande misleidende reden.

Welke oorzaak is dus voldoende om de oorsprong van het leven uit te leggen? De oorzaak moet ongelooflijk intelligent zijn – ver buiten onze intelligentie. Wij verbazen ons over wetenschappers die de nano-technologie ontdekken in levende dingen -- en het is een verbazingwekkende onderneming. Maar wat dan van de Degene die deze dingen uitgevonden heeft? Hoeveel keer intelligenter is Hij wel niet? Dit doet me denken aan een andere karaktertrek van God die de Bijbel onthult: Hij is alwetend. Zie Psalmen 139:2–6; Jesaja 40:13–14.

Wij weten voldoende over de Schepper uit Zijn schepping “zodat zij niet te verontschuldigen zijn”. Romeinen 1:18–22 zegt,

“Want de toorn Gods wordt geopenbaard van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen, als die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden. Overmits hetgeen van God kennelijk is, in hen geopenbaard is; want God heeft het hun geopenbaard. Want Zijn onzienlijke dingen worden van de schepping der wereld aan, uit de schepselen verstaan en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid , op dat zij niet te verontschuldigen zouden zijn. Omdat zij, God kennende, Hem niet als God hebben verheerlijkt of gedankt; maar zijn verijdeld geworden in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd geworden; zich uitgevend voor wijzen, zijn zij dwaas geworden;…..”

En hier verklaart de Bijbel waarom anderszins intelligente mensen kiezen om onmogelijke dingen te geloven--- dat eerst het heelal, en toen het leven eenvoudig tot bestaan sprongen zonder enige voldoende oorzaak. Zij kiezen om, in plaats van hun Schepper te erkennen en te eren, op onlogische wijze te aanvaarden dat hun twee ‘grootste beginpunten’ geen voldoende oorzaak hadden,