Explore
Also Available in:

Το αίνιγμα των ‘Ζωντανών Απολιθωμάτων’

από τον David Catchpoole
μεταφρασμένο από Vera Kavasilas

Φωτογραφία από τον Joachim Scheven καβούρια Xiphosura

Ένα άρθρο από το περιοδικό New Scientist1 μελετά ένα περίπλοκο αίνιγμα για τους εξελικτικούς—‘τα ζωντανά απολιθώματα’. Αυτά είναι πλάσματα ζωντανά στην σημερινή εποχή, πανομοιότυπα με απολιθωμένες μορφές, που πιστεύεται ότι έζησαν ‘πριν από εκατομμύρια χρόνια’. Παραδείγματα αποτελούν τα ψάρια κοιλάκανθοι (απολιθωμένοι κοιλάκανθοι πιστεύουν οι εξελικτικοί ότι είναι 340 εκατομμυρίων ετών2), τα δέντρα Gingko (125 εκατομμυρίων ετών), οι κροκόδειλοι (140 εκατομμυρίων ετών), τα καβούρια Xiphosura (200 εκατομμυρίων ετών), τα βραγχιόποδα Lingula (450 εκατομμυρίων ετών), τα μαλάκια Neopilina (500 εκατομμυρίων ετών) και τα ερπετά tuatara (200 εκατομμυρίων ετών).

Αυτό αποτελεί ένα αίνιγμα για την εξέλιξη: ‘Γιατί αυτές οι μορφές ζωής να έχουν παραμείνει ίδιες όλο αυτό το χρονικό;’

Αυτό αποτελεί ένα αίνιγμα για την εξέλιξη: ‘Γιατί αυτές οι μορφές ζωής να έχουν παραμείνει ίδιες όλο αυτό το χρονικό;’ Το περιοδικό New Scientist παραθέτει αρκετούς εξελικτικούς οι οποίοι λένε ότι οι ‘συμπτώσεις’ και η ‘τύχη’ είναι η απάντηση. Ανικανοποίητοι με αυτό, άλλοι εξελικτικοί ψάχνουν εναλλακτικές εξηγήσεις. Πιστεύουν ότι οι κατσαρίδες (που φημίζονται ότι έχουν επιβιώσει για 250 εκατομμύρια έτη) δείχνουν ότι το κλειδί για την επιτυχία είναι το να είσαι σε ‘αφθονία και να ζεις παντού’,1 δηλαδή να είσαι ένας γενικός καιροσκόπος, χωρίς ιδιαιτερότητες στη τροφή και την κατοικία. Ωστόσο, αρκετά ‘ζωντανά απολιθώματα’ είναι πολύ εξειδικευμένα, όπως οι κοιλάκανθες που είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένοι να ζουν σε υπόγειες θαλάσσιες σπηλιές. Το περιοδικό New Scientist προτείνει ότι οι κοιλάκανθες παρέμειναν αμετάβλητοι επειδή ο βιότοπός τους δεν άλλαξε. Αλλά αυτό ισχύει επίσης και για άλλα είδη, ζωντανά και εξαφανισμένα.

Μερικοί εξελικτικοί πιστεύουν ότι ‘ο εξελικτικός ζουρλομανδύας’ πολλών γενεών (παράδειγμα 15 χρόνια για το ερπετό tuatara), ‘επιβραδύνει την εξέλιξη’ των ζωντανών απολιθωμάτων όμως δεν ισχύει στις γρήγορα αναπαραγόμενες (αλλά αμετάβλητες) κατσαρίδες και στα αρχαιοβακτήρια (τα τελευταία πολλαπλασιάζονται μέσα σε μερικά λεπτά, ωστόσο, πιστεύεται από τους εξελικτικούς ότι βρίσκονται στη Γη για 3.5 δισεκατομμύρια έτη).

Αγωνιζόμενος να κατανοήσει όλα αυτά, ο ζωολόγος στο άρθρο λέει, “Μερικοί βιολόγοι θαυμάζουν στο ότι υπάρχει εξέλιξη λαμβάνοντας υπόψη πιθανές παγίδες αλλαγής.” Παραθέτει την παλαιοντολόγο του πανεπιστημίου του Yale, Elisabeth Vrba λέγοντας ότι “… οι οργανισμοί είναι τόσο περίπλοκοι ώστε είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ένα μέρος χωρίς να καταστραφούν όλα τα υπόλοιπα”.1

“Οι οργανισμοί είναι τόσο περίπλοκοι ώστε είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ένα μέρος χωρίς να καταστραφούν όλα τα υπόλοιπα”— παλαιοντολόγος πανεπιστημίου Yale, Elisabeth Vrba

Το άρθρο του New Scientist αφήνει το αίνιγμα:3 “Όλα αυτά αφήνουν μια περίπλοκη εικόνα … . Να είσαι γενικός ή εξειδικευμένος. Να ζεις γρήγορα ή αργά. Να ζεις απλοϊκά ή όχι. Να είσαι στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή. Εάν όλα τα άλλα αποτύχουν προσπάθησε να γίνει ένα ‘υπερείδος’, ευλογημένος με μια φυσιολογία που να μπορεί να αντέχει τα πάντα.”

Στους χριστιανούς ωστόσο, δεν θα έπρεπε να υπάρχει μυστήριο για αυτά τα λεγόμενα ‘ζωντανά απολιθώματα’. Έχουμε την εξιστόρηση ενός αυτόπτη μάρτυρα (τον Λόγο του Θεού) για το πώς αυτά τα πλάσματα δημιουργήθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν σύμφωνα με το είδος τους. Οπότε το γεγονός ότι τα σύγχρονα πλάσματα έχουν παραμείνει όμοια με τους απολιθωμένους απογόνους τους δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη. (Και γνωρίζουμε επίσης από τη βίβλο ότι δημιουργήθηκαν πριν από χιλιάδες όχι εκατομμύρια χρόνια.)

Γιατί τότε οι εξελικτικοί αγκιστρώνονται από την αγαπημένες τους θεωρίες παρά τις παράδοξες ασυνέπειες και τις άλλες κραυγαλέες αποδείξεις για το αντίθετο; Καθώς έχει πει ένας κορυφαίος εξελικτικός, είναι δεσμευμένοι από υλιστικές εξηγήσεις (δηλαδή απορρίπτουν το Θεό) “… δεν έχει σημασία πόσο αντι-διαισθητικό, δεν έχει σημασία πόσο μυστηριακό … γιατί δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την εξήγηση του Θεού .”4

Βιβλιογραφία και σημειώσεις

  1. Dicks, L., The creatures time forgot, New Scientist, 164(2209):36–39, 1999. Επιστροφή στο κείμενο.
  2. Κάποτε πίστευαν ότι εξαφανίστηκαν πριν από 70 εκατομμύρια χρόνια. Επιστροφή στο κείμενο.
  3. Σημειώστε επίσης ότι μια θεωρία η οποία είναι συμβατή με τέτοια αντίθετα γεγονότα δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις και δεν μπορεί να παραποιηθεί. Οπότε δεν ταιριάζει με το κριτήριο που συχνά επικαλούνται οι εξελικτικοί όταν τους συμφέρει. Επιστροφή στο κείμενο.
  4. Lewontin, R., ‘Billions and billions of demons’, The New York Review, 9 January 1997, p. 31. Επιστροφή στο κείμενο.

Helpful Resources