Explore
Also Available in:

„Młoda” ziemia i Potop: dlaczego to jest ważne

Artykuł redakcyjny

Autor 
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Niniejszy artykuł pochodzi z Creation 43(4):6, Październik 2021
Pismo nie może być naruszone (Ew. Jana 10:35)
young-earth-Flood

Organizacja CMI jest znana jako trzymająca się poglądu, że ziemia jest „młoda”. Ale ten pogląd nie jest naszym założeniem. Raczej jest to twierdzenie, tzn. coś logicznie oparte na naszych rzeczywistych założeniach: na stwierdzeniach faktów podanych przez Pismo Święte. Dwa wywiady w niniejszym, numerze wskazują dlaczego to jest prawdą i dlaczego ma znaczenie.

Pastor

Kiedy Steve Müller (s.36–38) pierwszy raz czytał Biblię uderzył go ów wielki rozdział o Ewangelii i Zmartwychwstaniu: 1 list do Koryntian r.15. Łączy on jasno Zmartwychwstanie „ostatniego Adama”, Jezusa, z grzechem i śmiercią spowodowanymi przez ‘pierwszego człowieka, Adama”. To ten grzech przywiódł śmierć i cierpienia na świat, który Bóg stworzył „bardzo dobrym” (Rdz.1:31). Tymczasem wszystkie idee długich okresów czasu stawiają skały i skamieliny przed Adamem – zaś skamieliny są zapisem śmierci i pogrzebania, a często chorób i bólu. Oznaczałoby to śmierć przed grzechem Adama. Ale jeśli śmierć nie jest rezultatem grzechu, to jak może śmierć Chrystusa być zapłatą za grzech?

A potem potwierdziły to inne propozycje Pisma. Pastor Müller zauważył wiele miejsc w Piśmie wskazujących, że człowiek był na ziemi od „początku stworzenia”, a nie miliardy lat po początku. Także genealogia z Ks. Rodzaju 5, którą cytuje Łukasz w r. 3, jako rzeczywistą historię, pokazuje że stworzenie przez Boga miało miejsce nieco ponad 6000 lat temu.

Pastor Müller wskazuje, że kwestia ta nie tylko jest zasadniczą dla Ewangelii (zob. s.16). Potwierdza bowiem bezpośrednio autorytet Pisma; a również kompromis starej ziemi podważa Pismo. Wskazuje też na dobroć Boga, który nie stworzył świata pełnego chorób i śmierci. Pastor Müller lubi ilustrować to świetnymi obrazami dinozaurów w Edenie.

Geolog

Jeśli skamieliny powstały po grzechu Adama, co mogło je spowodować? Geolog Phil Worts (s.20–23) znalazł odpowiedź: Potop za dni Noego. Opisują to całe trzy rozdziały Księgi Rodzaju, a Jezus potwierdził rzeczywistość Potopu, Arki i Noego (Łukasz 17:26–27).

Było to jednak sprzeczne ze świeckim nauczaniem, z którym spotkał się Phil Worts. Stwierdził jednak, że globalny Potop dawał sensowne wytłumaczenie dla rzeczywistych danych. Na przykład znalazł doskonale zachowane skamieliny meduz. Był to wielki problem dla przekonań o długim czasie, gdyż były one datowane na 2 miliardy lat zanim bardziej skomplikowane formy życia miały się utworzyć przez ewolucję. A także, jak w ogóle mogło coś tak miękkiego jak meduza, zostać zachowane? Wskazuje to na szybkie pogrzebanie tak, że nie miało szansy ulec rozkładowi.

Wiąże się to z kwestią datowania, gdyż w procesach fizycznych intensywność często jest wymienna z czasem. Ponieważ Potop był wydarzeniem o wielkiej intensywności, daje to wytłumaczenie dla większości skał i skamielin na ziemi, bez potrzeby milionów lat. Z kolei, bez milionów lat, ewolucja jest niemożliwa.

Więcej dowodów młodej ziemi i globalnego Potopu

Oczywiście kwestia ta ma o wiele więcej dowodów młodej ziemi, np. miękkie tkanki z dinozaura (Triceratops) (s.53), brak ewolucji jaki wykazuje koelakant (s. 39–41) i szybkie klejnoty (s,54–55). A rzeczywisty, biblijny globalny Potop daje wytłumaczenie dla atrakcyjnej formacji geologicznej zwanej Okiem Sahary (s.12–15). Ostrzegamy także przed fałszywymi twierdzeniami o biblijnym potopie, jak warstwa mułu, którą opisuje Sir Leonard Woolley (s.52)

Bóg uwielbiony w stworzeniu

Chociaż stworzenie zostało zeszpecone przez grzech, a ziemia była całkowicie pokryta wodą Potopu, dziwy stworzenia są nadal całkiem widoczne (Rzymian 1:20). Na przykład sama ziemia jest zdumiewająco zaprojektowana dla życia (s.32–35). Wiele stworzeń na niej wykazuje wyśmienite zaprojektowanie, jak np. wielki pterozaur (s.24–27), nietoperze mogące nawet ‘widzieć’ magnetyzm (s.48–49) i chrząszcze ze swym nadzwyczaj mocnym szkieletem zewnętrznym (s.50–51).

I choć my, ludzie, jesteśmy potomkami upadłego Adama, nadal nosimy podobieństwo Boże i mamy zwierzchnictwo (nad resztą stworzenia – przyp. tłum.) (s.46–47). Nic więc dziwnego, że wszystkie niemowlęta są zaprogramowane z umiejętnością mowy (s.42–43), a ludzie od starodawnych czasów zawsze byli wynalazczymi (s.17–19).

Prosimy, nie zatrzymujcie tej informacji tylko dla siebie – dzielcie się nią ze wszystkimi wokół!