Sceptycy i ich „kościelni” sprzymierzeńcy

Dlaczego ewolucja jest dzisiaj tak popularna? Co przyciąga ludzi pragnących wierzyć, że wszystko zrobiło samo siebie, tak że w zasadzie jesteśmy samo-poskładanym błotem z bajora? Dlaczego przynaglające dowody na celowy projekt nie przekonują ludzi?

Autor Jonathan Sarfati
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Po raz pierwszy opublikowany w:
Wiadomości modlitewne (Australia) pp. 1–2
Listopad 1998

Biblia jasno podaje, że ludzie rozmyślnie ignorują rzeczywistość Boga, gdyż wolą iść swoją własną drogą (Rzym 1:18-20). Ale, jak stwierdził ateista Richard Dawkins, było to niemożliwe, żeby być ‘intelektualnie spełnionym ateistą’ dopóki nie mieli alternatywy dla stworzenia, by wytłumaczyć dziwy życia, alternatywy, której rzekomo dostarczył Darwin. Jak potwierdza większość historyków, głównym celem Darwina było wytłumaczenie świata nie odwołując się do Boga.¹

Sceptycy i humaniści

Humanizm jest wiarą religijną wykluczającą Boga. Pierwsze dwie zasady II Manifestu Humanistycznego to:

1. Religijni humaniści uważają, że wszechświat jest samo-istniejący, a nie stworzony.
2. Humanizm wierzy, że Człowiek jest częścią natury i pojawił się jako rezultat ciągłego procesu.

(Zobacz Religia Humanizmu.)

Jeden z czołowych filozofów humanistycznych, Paul Kurtz, założył Komitet dla Naukowych Badań Twierdzeń Poza-naturalnych (ang. Committee for the Scientific Investigation of the Paranormal – CSICOP), znany też jako Sceptycy. Obecnie istnieje w świecie wiele organizacji Sceptyków, ze wspólnymi celami i amerykańską pisownią. Oczywiście zarówno humaniści, jak i sceptycy są przeraźliwie przeciwni organizacjom kreacjonistycznym, gdyż obalanie ewolucji podkopuje pseudo-intelektualne postawy dla ich światopoglądu.

Nie powinno to nikogo zaskoczyć, że lista członków Sceptyków to jakby ‘Kto jest Kto’ ateistów i humanistów. Pierwotna organizacja w USA jest nawet współwłaścicielem swojej głównej siedziby, Centrum Poszukiwań (ang. Center for Inquiry) z Radą dla Świeckiego Humanizmu (Council for Secular Humanism).

Jednakowoż przywódcy Australijskich Sceptyków zdają sobie sprawę, że oczywisty ateizm byłby odpychający dla większości Australijczyków, tak więc ogłaszają, że ich organizacja jest ‘religijnie neutralna’, a nie przeciwna Bogu lub chrześcijaństwu, a nawet chwalą się, że mają ‘chrześcijan’ na liście członków.²

Mimo to Australijscy Sceptycy byli na czele promowania ateistycznych książek i mówców, oraz publikowania anty-chrześcijańskich artykułów w swoim żurnalu. Na koniec, są sceptyczni wobec nadnaturalnych twierdzeń, i jeśli stworzenie przez Boga i Zmartwychwstanie nie są zjawiskami nadnaturalnymi, to nie wiem jak ich nazwać!³

Konieczne jest by zdać sobie sprawę, że kiedy Sceptycy twierdzą, że nie są przeciwni chrześcijaństwu, co mają rzeczywiście na myśli jest to, że tak jest jak długo chrześcijanie nie twierdzą, że ich wierzenia mają coś do czynienia z rzeczywistym światem. Wiara nie jest problemem, dopóki wierzący nie twierdzą, że jest poparta rzeczywistymi dowodami. (zob. How Religiously Neutral are the Anti-Creationist Organisations?)

Sprzymierzeńcy sceptyków – teistyczni ewolucjoniści

Można by pomyśleć, że ateistyczne nastawienie ewolucyjnego myślenia ostrzegłoby chrześcijan, że należy się temu sprzeciwić. Niestety, wielkie segmenty Kościoła próbowały pogodzić chrześcijaństwo z ewolucją.

Zapytajmy: co zazwyczaj ma miejsce, gdy jasne znaczenie Biblii, spisanego Słowa wszechwiedzącego i prawdomównego Boga, nie zgadza się z teoriami omylnych naukowców, których tam nie było (cf. Hiob 38:4) i którzy są zazwyczaj mocno anty-chrześcijańscy?⁴ Wtedy Pismo jest zawsze „re-interpretowane”, by zgadzało się z mądrością ludzką. Ale Słowo Boże nigdy się nie zmienia, podczas gdy trudno jest znaleźć pięć lat stary podręcznik naukowy, który by nie był przedawniony!

Jakakolwiek re-interpretacja Księgi Rodzaju, która odchodzi od jasnego znaczenia, ma straszne konsekwencje dla Ewangelii. Apostoł Paweł podkreśla, że powodem przyjścia Chrystusa by umrzeć, był grzech pierwszego człowieka, Adama, co przyniosło śmierć na świat. 1 Koryntian 15:21-22 kontrastuje historycznego Chrystusa, który został fizycznie wzbudzony z martwych, z historycznym Adamem, który przyniósł fizyczną (jak również duchową) śmierć. Całe znaczenie odkupienia zakłada historyczny Upadek historycznego Adama!

Wszelkie „interpretacje” Księgi Rodzaju zaprzeczające jej jasnemu znaczeniu, np. ‘dzień-epoka”, teoria przerwy, teistyczna ewolucja, muszą postulować, że śmierć ‘ostatni nieprzyjaciel’ (1 Koryntian 15:26) była częścią ‘bardzo dobrego’ stworzenia (Rdz 1:31).⁵

Podawanie w wątpliwość Księgi Rodzaju w wielu przypadkach prowadziło do wątpliwości co do reszty Pisma. Inaczej, chrześcijańska wiara zostaje jakby obrazowo umieszczona w pudełku z napisem ‘Chrześcijaństwo – subiektywne, osobiste, egzystencjonalne : otwieraj tylko w czasie nabożeństw kościelnych’; przez resztę tygodnia należy otwierać inne pudełko z napisem ‘Ewolucja – naukowa, obiektywna: zamknij zanim wejdziesz do kościoła’.

To nie przypadkiem kościoły, które zaczną odrzucać Księgę Rodzaju, na ogół idą dalej odrzucając inne podstawowe nauki. Nic dziwnego, że wiele kościołów, które zaczęły odrzucać autorytet Biblii w ’nauce’ mają teraz duchownych odrzucających zmartwychwstanie, narodzenie Chrystusa z dziewicy, a nawet biorą udział w Gay Mardi Gras! (parada homoseksualistów) Smutny to fakt, że wiele niegdyś ewangelicznych seminariów teologicznych stało się całkowicie liberalnymi. A to zaczynało się prawie zawsze od odrzucenia przez ich kierownictwo jasnych nauk pierwszej księgi Biblii.

(Zobacz też Some questions for theistic evolutionists (and ‘progressive creationists’.)

ISCAST

Głośna w Australii organizacja trzymająca się teistycznej ewolucji jest znana pod skrótem ISCAST (Institute for the Study of Christianity in an Age of Science and Technology – Instytut dla Studiów Chrześcijaństwa w Wieku Nauki i Technologii). Organizacja ta „poświęca” wiele czasu, by atakować biblijny kreacjonizm i kreacjonistów. W rzeczy samej, wyczuwa się, że mają więcej wspólnego ze Sceptykami niż Chrześcijanami, którzy się z nimi nie zgadzają. Zdumiewająco twierdzą, że Sceptycy są ‘organizacją neutralną wobec religii’,⁶ co jak wskazano powyżej, jest niewiarygodnie naiwne lub po prostu nieuczciwe.

Kilka lat temu Ian Plimer, Sceptyk i Australijski Humanista Roku (1995), napisał książkę pt. Telling Lies for God (Mówienie Kłamstw dla Boga). Książka ta stawiała poważne, nieuzasadnione oskarżenia przeciw wierzącym Biblii Chrześcijanom, (zobacz The Ian Plimer Files) włączając w to Creation Ministries International (wtedy jeszcze pod nazwą Creation Science Foundation Ltd), później udowodnione jako fałszywe. Wyśmiewała też Biblię. Mimo to recenzja tej książki podana przez ISCAST aktualnie aprobowała komentarze tego ateisty jak następuje: ‘przedstawia on mocne zarzuty naukowych oszustw i że metody kreacjonistów są nieuczciwe i manipulacyjne’, że ‘należy ją przeczytać’, i że jest ‘zrozumiałą reakcją naukowej społeczności’.⁷

W ten sposób ISCAST popiera złośliwe ataki przeciw integralności organizacji wierzącej Biblii. Te ataki zostały uprzednio wykazane jako fałszywe, o czym ISCAST było poinformowane (przez niezależny komitet badawczy z nieskazitelnymi uwierzytelnieniami pod przewodnictwem Clarrie Briese). Było to raportowane w naszym piśmie Wiadomości modlitewne z maja 1995 r. Zobacz także CMI response to Plimer’s charges against them.

W tej samej recenzji ISCAST twierdzi, że ‘Plimer nie zajmuje anty-chrześcijańskiego stanowiska’. Ale książka Plimer’a atakuje nieomylność Biblii i wiarę w życie po śmierci, co wydaje się rażąco anty-chrześcijańskim. Także, jak jest udokumentowane na naszej witrynie, Plimer popełnił szereg dziwnych błędów naukowych (zobacz Plimer’s Bloopers). Mimo to ISCAST (i Sceptycy), choć głoszą swój szacunek dla nauki, przeoczają je.

Jedną osobą z personelu ISCAST jest niejaki dr Ken Smith, który jest członkiem komitetu ISCAST. Smith ma także wątpliwy zaszczyt jako współ-Sceptyk Roku 1986, za książkę, której był ko-redaktorem, a która atakuje biblijne stworzenie. Był w niej nawet rozdział wyśmiewający nieomylność Biblii, a także wiele karykatur atakujących biblijnych chrześcijan. W swych publicznych pismach Smith osobiście aprobował gorliwych ateistów jak Dawkins i Plimer.

Sugeruję, że prawdziwy chrześcijanin nie powinien w jakikolwiek sposób wprzęgać się w nierówne jarzmo z antychrześcijańską organizacją jak Sceptycy, nie mówiąc o przyjęciu tytułu współ-Sceptyka Roku. Wydaje się więc uzasadnionym, być sceptycznym co do twierdzenia ISCAST, że mają ‘szacunek dla Pisma’, mając przy tym wiodącego Sceptyka w tak wysokim stanowisku.

Zaprzeczanie nieomylności Biblii

Jednym z najbardziej głośnych rzeczników ISCAST jest prof. Allan Day. Twierdzi on, że pisarze biblijni byli ograniczeni przez prymitywną wiedzę swoich czasów, tak więc przyjmowali fałszywe idee, jak płaska ziemia.⁸ Day także twierdzi, że kulista ziemia była wielkim problemem dla ojców kościoła⁸ Ten zarzut jest całkowicie fałszywy, jak wykazał historyk J. B. Russell. Udokumentował on, że prawie wszyscy chrześcijańscy uczeni, którzy kiedykolwiek poruszali temat kształtu ziemi, zgadzali się co do jej okrągłości.⁹ A Biblia naucza, że Biblia jest okrągła, nie płaska.¹⁰

Niestety, Day krzykliwie komentował o błędności Biblii - co jest raczej dziwnym sposobem wyrażania ‘szacunku dla Pisma’, jak to według niego jest w przypadku ISCAST. Chrystus nauczał o nieomylności Biblii (Jan 10:35), podobnie Paweł, Jego apostoł ( 2Tym.3:15-17). Zaprzeczanie nieomylności w dziedzinach, które można przetestować, nie daje powodu, ani ufności, by przyjmować nauki Pisma w dziedzinach, które nie dają takiej możliwości, np. życie po śmierci. Czyni to nas także podatnymi na ataki ‘stronnictwa homoseksualnych chrześcijan’ twierdzących, że autorzy biblijni nauczali prymitywnego homofonicznego poglądu na seksualność, który nowoczesna nauka rzekomo wykazała jako fałszywy. Są już nawet biskupi, sądzący że cudzołóstwo jest zaprogramowane ‘w genach’ przez ewolucję.

A także, głównym mówcą na sponsorowanej przez ISCAST w r. 1997 konferencji COSAC (Conference on Science and Christianity) był Robert Russell, potwierdzający heretycką doktrynę panenenteizmu.¹¹ Doktryna ta utrzymuje, że Bóg jest częścią wszechświata i ewoluuje razem z nim.

Przywódca ISCAST sądzi, że Chrystus się mylił

Skonfrontowany z faktem, że Chrystus przyjmował oczywiste znaczenie Księgi Rodzaju, Day twierdził, że Chrystus był ograniczony przez wiedzę swoich czasów, i że teraz wiemy lepiej dzięki ‘nauce’. Zdumiewające jest, że organizacja, której przywódca przeciwstawia się naukom Chrystusa, zdołał zyskać zaufanie szanowanych organizacji chrześcijańskich (zob. ramkę).

Dokąd to prowadzi? Na koniec sam Jezus powiedział do Nikodema (Jana 3:12) ‘Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie, gdy wam będę mówił o niebieskich?’ Jeśli Jezus był w błędzie o sprawach ziemskich (jak niedawne stworzenie¹² i globalny potop¹³) czy był także w błędzie mówiąc s prawach niebieskich, jak Jana 3:16, tylko cztery wersety dalej? Jeśli nie, to dlaczego? Pismo staje się jakby jadłospisem w restauracji, z którego wybieramy tylko to, co nam się podoba, a my ześlizgujemy się w całkowite niedowiarstwo. Wielu ateistów poświadcza, że odrzucenie przez nich Biblii i chrześcijaństwa zaczęło się od kompromisów z Księgą Rodzaju.

Efekt dla chrześcijan

Głównym celem dla ISCAST jest promowanie nauczania ‘ewolucji teistycznej’. Otrzymaliśmy wiele listów od osób, dla których taka nauka wprowadzała zamieszanie. Były jednak wdzięczne nam (Creation Ministries International) za pomoc w odnowieniu swych fundamentów i zaufania Pismu, a także za pomoc w zrozumieniu, że chrześcijaństwo jest wiarą zgodną z faktami.

Konkluzja

Zajmując takie stanowisko, Creation Ministries International nie twierdzi, że przyjmujący teistyczną ewolucję nie mogą być chrześcijanami, ani nie odmawia im prawa głosu. Sądzimy jednak, że jest to naszą smutną powinnością, by uświadamiać współ-chrześcijan o pełnych implikacjach niektórych poglądów utrzymywanych przez przywódców ISCAT.

Czym bardziej podkopywana jest prawdziwa wiara w Księgę Rodzaju (która zawiera doktrynalne fundamenty stworzenia, grzechu, śmierci i odkupienia), tym gorzej dla całego chrześcijaństwa.