Siedem sposobów zbudowania latarni morskiej

Jak chrześcijańscy rodzice mogą pomóc swym pociechom przebrnąć przez ewolucjonistyczną edukację

Autor Tricia Wright
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Opublikowany: 30 Maj 2017 (GMT+10)

„Ludzie powiadają, że ewolucja to tylko teoria.¹ Ale w nauce teoria to jest dobrze ustalona zasada potwierdzona przez dziesiątki lat badań. Tak jak ewolucja. Nie ma ani jednego dowodu przeciw ewolucji.’

Profesor spojrzał na uczniów w laboratorium, upewniając się, że każdy z nas pojął jego słowa. Słyszałam uprzednio, że tak będzie na studiach. Wyższe studia, według pogłosek, to jak wzburzone morze, gdzie fale wpajania ewolucji wrzały pianą post-modernistycznej moralności nad głębiami bezbożnych filozofii. Oderwani od podstaw młodzi chrześcijanie rzadko z tych zgubnych wód wracali do brzegu.

I tu byłam ja sama, dryfując i zderzając się z falą po fali indoktrynacji, próbując znaleźć kierunek przez wykłady wypełnione darwinizmem, od fizycznej antropologii po ewolucję molekularną. Jak przetrwałam to jako student-kreacjonista?

Z jednej strony, miałam latarnię morską, zbudowaną przez moją rodziną. Był to punkt orientacyjny, schronienie gdzie można było znaleźć pewny grunt, a także baza, do której można było wysłać sygnał, gdy fale podnosiły się zbyt wysoko. Zbudowanie takiej latarni wymaga czasu, pieniędzy i energii, ale ratowanie życia jest warte tego wysiłku. Zachętą jest to, że jest przynajmniej siedem sposobów, na które chrześcijańscy rodzice mogą zaczą ć budować taką latarnię, środowisko rodzinne, które zapewni przygotowanie i pomoc dla studentów dryfujących w ewolucyjnych wodach.

1. Bądź świadomy

Trudno jest strategicznie zbudować latarnię, nie znając prądów, wybrzeża i innych szczegółów szlaku morskiego. Podobnie trudno jest przygotować swe dzieci na kulturę edukacyjną, która mogła się ogromnie zmienić od czasu, gdy sami musieliśmy się z nią zmierzyć. Właściwe zrozumienie następujących punktów o ewolucyjnym światopoglądzie to dobry początek:

• Jest on niewiarygodnie powszechny w programach nauczania po całym świecie, nauczany wyłącznie, bez wzmianki o Projektancie.²
• Nie tylko nauki biologiczne są nim nasączone, ale także niezliczone inne przedmioty, od teorii komunikowania się po psychologię.³
• Jest głęboko zakorzeniony na wszystkich poziomach edukacji.⁴
• Ma połączenia z humanistyczną i mistyczną agendą edukacji.⁵
• Jego wpływ sięga daleko poza świecką edukację, do uczelni opartych na wierze.⁶

Celem uzyskania tej świadomości jest uniknięcie paniki, ale raczej przygotowanie się i modlitwa.

2. Bądź wierny

Zanurzenie się w wodach ewolucji może wydawać się doskonałym sposobem, by z nastolatka-chrześcijanina zrobić świeckiego młodego dorosłego. Są jednako najmniej cztery kluczowe czynniki wskazujące, czy „religijny” nastolatek stanie się „silnie religijnym” młodym dorosłym, jak wykazuje studium NSYR (National Study of Youth and Religion). Sondaż ten objął ponad 2,400 młodych amerykan (a więc wielu z prawdopodobnie chrześcijańskich środowisk) i wykazał, że młodzież w wieku 13-17 lat, która modliła się i regularnie czytała Pismo, która podkreślała ważność swojej wiary w codziennym życiu i która miała rodziców mocno oddanych wierze, najczęściej zachowała swą wiarę w latach 18-23. Faktycznie młodzież, która uzyskała najwyższe wyniki w powyższych czterech czynnikach miała 85% szansy na pozostanie duchowo zaangażowanymi młodymi dorosłymi.⁷ Chociaż nie znaczy to, że wierne prowadzenie rodziców zagwarantuje wychowanie wiernych dzieci, ilustruje jednak wartość więzi rodzinnych, które dają priorytet Chrystusowi.

3. Inwestowanie w zasoby

Czy to przygotowywanie studentów na zetknięcie się z falą przypływu ewolucyjnego, czy też podtrzymywanie tych, którzy już zaczęli dryfować, ogromne ważne jest zapewnienie waszemu domostwu dostępu do naukowo i biblijnie zdrowej apologetyki. Może to włączać branie udziału w konferencjach lub seminariach, zapełnienie domowej biblioteki materiałami kreacjonistycznymi, urządzanie częstych wieczorów dyskusyjnych w połączeniu z filmami, oraz wyszukanie znających Pismo i naukę mentorów dla swych dzieci. Oczywiście pomoce apologetyczne to tylko część wykształcenia. Pomoce w chrześcijańskim życiu, dla pogłębienia duchowego życia są równie ważne, by kierować konsekwentną dyscypliną duchową, której tak wielką ważność wykazało studium NSYR.

Prze wyposażenie swych dzieci w tego rodzaju narzędzia pomocne w nawigowaniu w świecie odrzucającym swego Stworzyciela, i zapewnienie ich umiejętności w posługiwaniu się nimi, stworzycie kulturę swego domu, która na pierwszy m miejscu postawi obronę prawdy Bożej i zastosowanie jej w codziennym życiu.

4. Inwestowanie w czasie

Łącznie z zaopatrzeniem domu w materiały budujące wiarę konieczne jest używanie ich przez rodziców. Gdy dowiadujesz się o kwestiach światopoglądowych równolegle ze swoimi dziećmi, pokazujesz im, że nie są sami. Podobnie, zachęcaj swoje dzieci do zadawania pytań i bądź gotowy, by współpracować z nimi w szukaniu odpowiedzi. Stworzy to atmosferę ufnego i pokornego szukania prawdy. Pokora polega na tym, ze przyznajesz, że nie znasz wszystkich odpowiedzi; zaufanie na pewności, iż odpowiedzi znajdują się w Słowie Bożym. Pamiętaj, że kłopoty nie przychodzą, gdy chrześcijańska młodzież zadaje pytania, ale wtedy, gdy przestaje szukać odpowiedzi.

5. Zachęcaj do krytycznego myślenia

Zanim Jezus wysłał Swych uczni, by stanęli przed wyzwaniami swej kultury, pouczył ich, że mają być roztropni jak węże. Podobnie, zanim wyślesz swoje dzieci w środowisko dzisiejszej kultury, musisz wyekwipować je w zdolność roztropnego dzielenia się informacjami. Trzeba je nauczyć umiejętności rozróżnienia między faktami, a propagandą i emocjami, rozpoznawania domniemanych założeń i oceniania argumentów. Dobrym sposobem jest zadawanie pytań, co do logiki i moralności jakichkolwiek twierdzeń. Oznacza to nauczyć młodych, by zadawali pytania takie jak. Czy ta idea jest prawdziwa, czy też fałszywa, gdyż___? Czy jest to moralnie słuszne, czy złe, gdyż___? Czy dlatego, że wielu uważa, że jest? Bo ktoś bystry powiedział tak?

Nauczenie umiejętności tego rodzaju krytycznego myślenia, jak zadawanie właściwych pytań, jest konieczne dla uzbrojenia młodzieży, by mogła przeciwstawić się wielce przekonywającym nieprawdom tego świata.

6. Promuj łagodność

Roztropność podobna do wężowej nie była jedyną cechą uważaną przez Jezusa za konieczną, gdy droga wiedzie nas przez pogańską kulturę. Poleciał także łagodność podobną do gołębiej. Kultywacja ducha łagodności, która pozostanie z twym dziećmi, gdy wyruszą w świat, włącza jako priorytet respekt dla drugich, oparty na współczuciu i pokory podobnej do Chrystusowej. Apostoł Piotr podkreślił rozwijanie tych cech na podstawie zaangażowania z Chrystusem, gdy napisał te słynne słowa:

„ Bądźcie zawsze gotowi ku daniu odpowiedzi każdemu domagającemu się od was rachunku o tej nadziei, która w was jest, z cichością i z bojaźnią, mając sumienie dobre; (1Piotra 3:15).

7. Módl się konsekwentnie

Mówię z własnego doświadczenia. Nie można przecenić wartości rodziców, którzy modlą się o swe dzieci, zaangażowane w ewolucyjnej edukacji. Módl się o ich ochronę, o mądrość rozróżniania, o ufność w Chrystusa. Módl się o wzmocnienie wędrówki z Chrystusem, o silną społeczność chrześcijańską i o to, żeby Bóg wprowadził w ich życie właściwych mentorów.

Wiedząc, że mam modlących się rodziców, do których mogę się zwrócić ze wszystkim, o każdej porze, było jedną z najważniejszych kotwic podczas moich doświadczeń, jako student w świeckim systemie edukacji. Na przykład, przed moimi najbardziej nasyconymi ewolucją wykładami, lub kiedykolwiek fale darwinizmu wydawały się szczególnie przekonywujące, zawsze doceniałam, że mogłam w każdej chwili posłać SMS-a do taty, z prośbą o modlitwę. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego. (Jakuba 5:16) Jest więc najskuteczniejszym sposobem budowania tej najważniejszej latarni morskiej, jaki mogą użyć chrześcijańscy rodzice.

Końcowe słowa

Choć ważne są te siedem sposobów budowania latarni morskiej dla swojej rodziny, są one jednak tylko początkiem, Odpowiedzialność, by użyć tej latarni i utrzymywać mocną więź z Bogiem w drodze do dorosłości, spoczywa na twoich dzieciach. I oczywiście muszą być nawrócone. Choć jest bardzo łatwo po prostu zakładać, że dziecko wychowane w chrześcijańskiej rodzinie ma osobista więź z Chrystusem, nie zawsze tak jest. Jeśli nie jest, to takie dziecko jest łatwym łupem dla ewolucyjnej indoktrynacji i oddalenia się od prawdy. Potrzebne jest by szły za Jezusem jako ich osobistym Zbawicielem, a nie tylko dlatego, że taki był wpływ rodziny.

Nie możesz być chrześcijaninem za swoje dzieci. Możesz jednak zachęcać i podtrzymywać je, by kontynuowały swoją własną wędrówkę z Jezusem poprzez ewolucyjną edukację, przez świadomość, wierność, inwestowanie w zasoby i czas, promowanie krytycznego myślenia, łagodności i przez konsekwentne modlitwy o swe dzieci. W rezultacie latarnia morska, którą wybudujesz pozostanie wspierającą baz a, dodającą mocy twym dzieciom, by nie tylko nie zatonęły w ewolucyjnej edukacji, ale dotarły do swego celu mocniejsze.