Zamieszanie liberalizmu

Nauczanie prepozycyjne, a teologia konwersacyjna

Autor Andrew Sibley
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Nauczanie prepozycyjne

Jako biblijni kreacjoniści wierzymy, że konieczne jest głoszenie Ewangelii i nauczanie doktryn Pisma Świętego z prostego punktu widzenia, włączając w to początkowe rozdziały Księgi Rodzaju. Teologia pierwszych trzech rozdziałów Księgi Rodzaju ma bezpośrednie połączenie z poselstwem Ewangelii; np. doktryna Adama i Ewy jako stworzonych na podobieństwo Boże i następny Upadek, co dotyczy nas wszystkich. Jest to prepozycyjne, gdyż uważamy Pismo Święte za bezpośrednie objawienie Boże dane światu.¹

 Pexels via pixabay.com

Poselstwo biblijne zostało wyjawione przez rzeczywiste osoby i wydarzenia – czytamy więc Biblię w zrozumieniu literalnym (historyczno-gramatycznym²) od samego jej początku. Jednakowoż tłumaczymy jednocześnie jej teologię według znaczeń symbolicznych, przesłania moralnego oraz wglądu proroczego. Takie podejście hermeneutyczne do teologii przyjmuje objawienie Boże i jego nauczanie jako prepozycyjne. Oczywiście w skrajności może się stać to nadmiernie dogmatycznym i legalistycznym; to znaczy, jeśli braknie prowadzenia przez Ducha Świętego. jak opisał to Paweł w 2 Koryntian 3:6:

„On [Bóg] też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.”

Dalej Paweł stwierdza, że głosił poselstwo otwarcie i prosto (2 Koryntian 4:1–2):

„Przeto oddani posługiwaniu zleconemu nam przez miłosierdzie, nie upadamy na duchu. Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Teologia jako dialog

Z drugiej strony, teologia akademicka angażuje się w „konwersacje” w poszukiwaniach nowych, głębszych spojrzeń w Pismo (to samo odnosi się także do programów badań naukowych, które rozwijają się z biegiem czasu).³ Część tych starań może nawet być konieczna i dobra, szczególnie gdy nowo odkryte teksty, jak np. Zwoje z Morza Martwego rzucają nowe światło na Pismo. Teologiczne konwersacje mogą także być pożyteczne, jeśli prowadzą ludzi do pogłębienia ich wiary, lub gdy pomagają nam dokładniej zrozumieć inne spojrzenie.

Jednakowoż taki dialog może poprowadzić nieświadomych ścieżką wiodącą do zmian konceptów teologicznych tracących swe biblijne znaczenie. Rzeczywistym niebezpieczeństwem jest tu możliwość doprowadzenia do liberalizmu i kompromisu co do prawd biblijnych. Przez dialog, lub dialektykę, zmienia się znaczenie słów, co łatwo może poprowadzić do mylnego przekonania, iż prawda jest względna - prowadząc także do zmiennych wartości. Najbardziej oczywistym przykładem, dla szkolonych w nowomodnej filozofii, jest dialektyka Hegla , w której dwie strony argumentu to teza i antyteza. Celem dialogu jest wtedy osiągnięcie nowej syntezy, jeśli obie strony pragną porozumienia. W teologii oznacza to erozję długo utrzymywanych wierzeń i nauk.

Mając to na uwadze, jak wiele naukowych instytucji teologicznych stara się zaspokoić potrzeby codziennego życia Kościoła? Czy są one raczej winne zmian tradycyjnych doktryn wprowadzających chrześcijan w błąd? Czy jest to właściwe (bezpieczne, słuszne) by dostosowywać doktryny do najnowszej mody teologicznej?

Jako przykład w ciągu XIX wieku pogląd długich okresów czasu wpierw doprowadził niektórych teologów do przyjęcia kreacjonizmu długiego okresu czasu. Przyjęcie milionów lat miało kilka odmian: teoria przerwy, odmiany człowieka przed Adamem, pogląd, że dni stworzenia są symbolem epok. Później opublikowanie dzieła Darwina O Pochodzeniu Gatunków, spowodowało że wielu teologów przyjęło w pełni teistyczną ewolucję, włączając w to ewolucję człowieka od podobnych małpom przodków.

Dzisiaj, we wczesnym XXI wieku, większość Kościoła odrzuciła literalną Księgę Rodzaju; w ten sposób została podważona podstawa poszanowania dla życia ludzkiego i moralności. Dzisiaj nacisk na zmiany wyraża się w przyjęciu nie-biblijnej etyki seksualnej; stąd przyjęcie małżeństwa jedno-płciowego, lub przemian mężczyzny w kobietę i na odwrót.

Nietolerancyjny liberalizm

Jednocześnie z presją na zmiany wzrasta zagrożenie kar i utraty wolności dla kwestionujących ten trend.⁴ Tak zwani „liberałowie” stają się coraz bardziej nietolerancyjni wobec nie zgadzających się z nimi. Nie powinniśmy sądzić, że liberalizm jest miłościwą doktryną; wprost przeciwnie, potrafi być tak samo nietolerancyjny i niemiłosierny jak legalizm. Jako przykład Fundacja Ozanne (UK) pragnie kryminalizacji dla modlitw za chrześcijan zmagających się z homoseksualnymi pokusami, grożąc uwięzieniem i karami pieniężnymi – a to pomimo twierdzenia na ich stronie internetowej „Wierzymy w sprawiedliwą miłość dla wszystkich”.⁵ Niestety, ten nacisk na zmiany jest popierany przez wielu polityków. Uprzednio konserwatywny premier UK, David Cameron mówił o potrzebie „muskularnego liberalizmu” w r. 2011:

„Szczerze mówiąc, potrzebujemy o wiele mniej pasywnej tolerancji ostatnich lat i wiele więcej aktywnego, muskularnego liberalizmu”.⁶

W r. 2018 Amanda Spielman, Główny Inspektor szkół w UK, ponownie podkreśliła ten niepokojący pogląd:

„Zamiast przyjmowania pasywnego liberalizmu, „zgadzającego się na cokolwiek” z obawy czyjejś obrazy, przywódcy szkolni powinni lansować muskularny liberalizm. Tego rodzaju liberalizm nie idzie na ugody z ideologiami, które pragną zamknąć umysły lub zmniejszyć możliwości.”⁷

Wygłosiła ona te poglądy wobec zagrożenia terroryzmu islamskiego, ale celem tej polityki często były konserwatywne ugrupowania Chrześcijan, którzy nie popierają przemocy, ale tylko tradycyjne wartości moralne i etyczne. Rząd Camerona pośpieszył przepchnąć przez parlament legalizację małżeństw homoseksualnych. Praktycznie z dnia na dzień wiekowe tradycje wierzeń iż małżeństwo oznacza związek jednego mężczyzny z jedną kobietą zostały społecznie wyklęte.

Było to odzwierciedleniem podobnych postaw w wielu rządach Zachodu po całym świecie. W stanie Queensland w Australii, Kościół Jednoczący w miejscowości Sunnybank Hills został zamknięty, gdyż konserwatywna większość Samoańskiego zgromadzenia - około 250 osób - odmówiła przyjęcia unowocześnionej polisy kościoła co do jednopłciowych małżeństw.⁸

Muskularny liberalizm usiłuje stłumić tradycyjne Chrześcijaństwo i sam stał się ideologicznym i nietolerancyjnym. Jego postawą wobec zachowań seksualnych jest zezwolenie na wszystko, z wyjątkiem utrzymywania biblijnych standardów. Wielkim problemem „uwolnienia seksualnego” jest obiektywizowanie drugich; innymi słowy obniżanie ich wartość przez samolubne szukanie przyjemności. W rezultacie widzimy rozkład małżeństw oraz więcej rozwodów i aborcji. Natomiast Bóg zaplanował człowieka, by stał się świątynią Ducha Świętego, co może stać się rzeczywistością dla tych, którzy oddadzą swe życie Chrystusowi. Paweł pisze(1 Koryntian 6:18–20):

„Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy. Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!”

Ma to także wpływ na politykę międzynarodową. W czasie rozgrywek Pucharu Świata (FIFA 2022) w Qatar – konserwatywnym kraju muzułmańskim, wszczął się spór o noszenie przez niektórych futbolistów tęczowych opasek One Love (Jedna Miłość). Opaski te zostały zaprojektowane jako poparcie dla agendy LGBT+, ale zostały później usunięte przez FIFA, aby nie drażnić kraju gospodarzy. Oczywiście kraje islamskie nie pozostają bez krytyki z powodu ich srogiego traktowania group popierających LGBT+ i z powodu ich prześladowania Chrześcijan. Ale nastawienie grup liberalnych często jest spowodowane ich imperializmem kulturowym. Ironicznie, sprzeciwy liberalnych grup z powodu cenzury w Qatar, nie przeszkadzają im w próbach narzucania cenzury chrześcijanom na Zachodzie.

© Get4net | Dreamstime.com

Jako filozofia polityczna, liberalizm wkrótce zniża się do bezładu; klasycznym przykładem są dzisiaj czasami podstępne zmagania między „kobietami trans płciowymi” (biologicznymi mężczyznami, i tak zwanymi TERFami (transgender-exclusionary radical feminists)⁹. Konflikt i zamieszanie wynikają z post-modernistycznego podejścia do prawdy, gdzie pojęcia prawdy a nawet wartości, mogą zmieniać swe znaczenie. Przez taki liberalny dialog (a nawet liberalny dialog teologiczny) miłość może zostać zmieniona w nienawiść.¹⁰

Prześladowanie i pojednanie

Biblia ostrzega nas - chrześcijan, że doświadczymy prześladowania z powodu trzymania się prawd biblijnych; Apostoł Paweł napisał: (2 Koryntian 4:8–9):

„Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy.”

Pomimo tego prześladowania zostaliśmy powołani, by służyć pojednaniu. Chrześcijanie zostali powołani do trzymania się prawd biblijnych, ale także aby byli ludem pragnącym pojednania. Po pierwsze i najważniejsze, między Bogiem i ludzkością, ale także, aby naprawiać rozłamy między różnymi kulturami i rasami, prowadząc ludzi do Chrystusa (2 Koryntian 5:17–20):

„Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto (wszystko) stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił na posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!”

Podsumowanie

Jako wierzący Biblii, konserwatywni chrześcijanie, czytamy i interpretujemy Biblię w jasny sposób. Stosujemy prepozycyjne nauczanie i głoszenie. Wierzymy, że Biblia jest spójna w swym przesłaniu od pierwszego po ostatni werset, dlatego też trzymamy się szczególnego stworzenia Adama i Ewy i nauki o Upadku – doktryn, które zostają rozmyte lub zagubione prze przyjęcie ewolucji teistycznej i towarzyszącej jej teologii liberalnej.

Akademickie instytucje teologiczne często wdają się w konwersacyjne podejście do studiowania Biblii, ryzykując tym odwiedzenie ludzi od objawionej prawdy (Bożego objawienia prepozycyjnego). Choć z pewnością nie potępiamy zdrowego nauczania teologii, musimy jednak kwestionować słuszność podchodzenia do teologii jako do dialogu dla zaspokojenia potrzeb Kocioła Chrześcijańskiego. Czy przypadkiem go nie podkopują? Powinniśmy być ostrożni co do konwersacyjnych metod studiowania Pisma; zbyt łatwo prowadzi to do liberalizmu, gdzie prawda i kłam stają się względne.

Nie dajmy się omamić fałszywym wierzeniem, że liberalizm jest na jakiś sposób miłującą nauką. Przez zmieniający się dialog i wynikające z tego lekceważenie propozycyjnych nauk biblijnych staje się on obojętnym na rzeczywistą wartość i potrzeby ludzkie. Prepozycyjne nauczanie może stać się legalistycznym, przesadnie dogmatycznym i pozbawionym miłości. Należy więc nam pamiętać o kluczowej roli Ducha Świętego, który daje wierzącym życie i prowadzi Chrześcijan do „wszelkiej prawdy” (Jana 16:13). To Chrześcijanie są zaangażowani w służbie pojednania świata, a liberalizm jest niebezpiecznym tego fałszerstwem.