Koronawirusy w stworzeniu

Czy ostatni wybuch korona wirusów popiera ewolucję?

Autor Robert Carter
Tłumacz Andrew Ostapowicz

Opublikowany: 6 Luty 2020

National Pathogen Library

Nowy wirus rozprzestrzenia się po świecie. Większość ludzi nazywa go ‘koronawirusem’. Pierwsza obserwacja miała miejsce w Wuhan w Chinach i już pokazuje się w wielu krajach. Wiele osób już zmarło. Co mamy o tym myśleć? Czy koronawirusy popierają ewolucję? Czy możemy je wytłumaczyć w kontekście stworzenia? Czy to może być część ‘bardzo dobrego’ stworzenia? Przygotujcie się na szok, gdyż to, co myślicie o wirusach przewrócę ‘do góry nogami’.

Większość wirusów jest pożyteczna

Jest to szokiem dla większości ludzi, gdy to usłyszą, ale większość wirusów jest dobra dla człowieka. Czy słyszeliście o tym, że liczba bakterii na zewnątrz i wewnątrz ludzkiego ciała jest większa niż liczba komórek w ludzkim ciele? To jest prawda. Ale jest także prawdą, że człowiek ma więcej wirusów w jelitach niż bakterii! W rzeczywistości populacja wirusów (w całości nazywana wiromem¹) odgrywa ważną rolę w regulowaniu liczby i rodzaju bakterii w ludzkim ciele.² Bez nich moglibyśmy zostać szybko pochłonięci przez te małe, ale głodne bakterie mieszkające w naszych wnętrznościach.

Czy kiedykolwiek pływaliście w oceanie? Pływaliście wtedy w skoncentrowanej zupie bakteryjnej. Jest wiele bakterii w wodzie oceanicznej, w wielu różnych gatunkach. Ale, podobnie jak w naszych wnętrznościach, jest tam więcej wirusów niż bakterii i prawdopodobnie ogrywają rolę w utrzymywaniu równowagi w bakteryjnej populacji w wodach oceanów. Czy mogłyby tam w ogóle być ryby, gdyby nie było wirusów? Te jest ciekawe pytanie, które kiedyś może zostanie wyjaśnione przez przedsiębiorczego młodego naukowca.

Czy kiedykolwiek pływaliście w jeziorze? Pływaliście w tedy w zupie bakterii i wirusów. Czy pływały tam może także kaczki, gęsi lub łabędzie? Jeśli tak, to pływaliście wśród wirusów grypy. W rzeczy samej ptaki wodne są nosicielami wszelkich możliwych typów wirusów grypy, których większość nie zakaża człowieka. Wirusy te dostają się do wody przez defekację tych ptaków. Ale obecność tych wirusów zazwyczaj nie powoduje choroby tych ptaków,³ lub też człowieka, nawet gdy znajdą się w oczach, uszach i ustach człowieka. Ewolucjonista być może powie, że ptaki (zazwyczaj) nie zakażają się, gdyż te strony walczyły ze sobą przez miliony lat i doszło między nimi do ugody, więc wirus nie zabija swego nosiciela, a nosiciel daje mu przestrzeń życiową. Z perspektywy stworzenia, wirus grypy spełnia prawdopodobnie dobroczynną rolę dla ptaków, ale jest wątpliwe jest, czy ktokolwiek, jak dotąd, w to wejrzał.

Niektóre wirusy mogły uciec z genomu

Czy wiesz, że komórki twego ciała wytwarzają wiele z tych substancji, z których składają się wirusy? Produkujemy niektóre z powłok białkowych, kopiujemy DNA i RNA, posiadamy mechanizmy przenoszące DNA do różnych miejsc w genomie itd. Tak więc niektóre z wirusów mogły powstać w normalnych działaniach komórek.⁴ Wszystkie składniki są obecne, czasami te składniki zostają złożone w coś, co wydaje się bardzo podobne do wirusa. Wszystko czego by potrzeba, to kilku przypadkowych zmian i całość mogłaby ujść kontroli i stać się ‘wiralną’.

Niektóre wirusy mogły wydostać się z pod swoich początkowych ograniczeń

pixabay.com/

Nie wszystkie wirusy są podobne do genomu. Wiele wirusów powodujących choroby wygląda jakby były zaprojektowane, by robiły to, co robią. Skąd się one wzięły? Tak, jeśli istnieje jakiś wirus zaprojektowany, by zakażać komórki bakterii, lub myszy, czy też człowieka, prawdopodobnie istnieją w tym systemie także mechanizmy ograniczające. Jeśli jeden z nich zawiedzie, wirus może się reprodukować znacznie szybciej niż to było pierwotnie zaplanowane. Skutkiem byłaby choroba. I tak ‘pożyteczny’ wirus może się przemienić w niebezpieczny. Może wystarczyć kilka małych mutacji, jak np. zmiana w komórkowym czynniku rozpoznawczym, która zapobiega rozpoznaniu wirusa przez komórki organizmu, a tym samym trzymaniu wirusa pod kontrolą.

Wirusy przekraczające granice gatunkowe są szczególnie niebezpieczne

Możemy teraz dyskutować o koronawirusie, który nie należy do wirusów człowieka. Wirusy przekraczające granic międzygatunkowe nazywane są wirusami odzwierzęcymi. Mamy dużo dowodów na wirusy odzwierzęce (także nazywane zoonotycznymi), włączając w to grypę,⁵ korona wirusy, SARS, MERS⁶ i HIV (wirus powodujący AIDS). Wszystkie one powodują choroby człowieka. Niektóre z nich utrzymują się u ludzi od bardzo dawnego czasu. Na szczęście większość z nich wypala się. Wirusy także osłabiają się z czasem. Gdy się rozmnażają łapią mutacje i czasami te mutacje osłabiają je do tego stopnia, że przestają się przenosić. Jednak nie jest tak zawsze i niektóre wirusy jak HIV lub ludzki wirus przeziębień (jeszcze jeden korona wirus), mogą się przenosić pomimo postępujących mutacji. Zależy to od wielu różnych czynników i nie ma dwóch podobnych do siebie wirusów.

Wyłaniające się wirusy są rzeczywistym zagrożeniem

pixabay.com/

Ludzkość cierpiała z powodu pustoszących epidemii poprzez całą historię. Niektóre, jak np. czarna śmierć, są dobrze określone (była powodowana przez bakterie przenoszone przez pchły. Inne pozostają zagadkami. Wszystko, co wiemy, to fakt, że wiele starożytnych królestw, cywilizacji i miast cierpiało na ogromne epizody chorób i śmierci. Czasami zapiski pozwalają „inteligentnie odgadnąć” co spowodowało daną chorobę, ale nie jest to powszechne.

Początkowo stworzenie nie miało chorób, (zobacz nasze Death and Suffering Q&A) ale choroby powstały w ciągu minionych sześciu tysięcy lat. Jeśli już raz powstały, nie ma przyczyny, by sądzić, że kolejna wirusowa infekcja nie pojawi się w przyszłości. Nie jest to powód dla obaw, ale powinno pomóc nam trzeźwo ocenić nasze czasami zagrożone miejsce w tym świecie.

Utworzyliśmy przeróżne zapory, by zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Świat zaczyna szybciej reagować na wyłaniające się zagrożenia. Kwarantanny, mycie rąk i szczepienia są częścią tej strategii, zależnie od stopnia zagrożenia, ryzyka i od tego, czy mamy już sposób szczepienia przeciw nim. Weźmy pod uwagę niedawny wybuch wirusa Ebola w Afryce. Wydaliśmy wiele milionów dolarów na pomoc dla tych ludzi w tym okropnym czasie i znowu zapobiegliśmy ogólnoświatowej epidemii. Obecny wybuch Koronawirusa w Chinach jest jeszcze jednym przykładem. Na szczęście ofiary śmiertelne wynoszą tylko około 2%, co jest o wiele miej niż początkowe oszacowania (około11%). Ale nawet 2% śmiertelnych przypadków równałoby się milionom ofiar, jeśliby zaraz wymknęła się z pod kontroli i stała się tak powszechna jak np. zwykłe zaziębienie. Społeczność naukowa zareagowała bardzo szybko. W krótkim czasie wielokrotne sekwencje genów wirusa zostały skompletowane i podane na publicznych bazach danych, elektronowe mikroskopy dały obrazy tego, z czym mamy do czynienia. Szybkość tego była bez precedensu.

Przyszłość koronawirusu

Jeśli obecny wybuch wirusa pójdzie tym samym torem co poprzednie, korona wirus Mozę się sam wypalić. Tak wydaje się było przypadku epidemii wirusa grypy H1N1, która ogarnęła świat w r.1917, zabijając miliony ludzi. Trwała on przez 40 lat zanim znikła. Została na nowo wprowadzona w r. 1976 ze zmagazynowanej próbki laboratoryjnej i trwała następne 33 lata znikając znowu podczas pandemii świńskiej grypy H1N1 w latach 2009-2010, której wirus także nie był szczególnie śmiertelny. Ta późniejsza wersja wirusa nie była tak groźna jak poprzednie, a fakt, że ludzki wirus H1N1 nie mógł utrzymać się w ludzkiej populacji jest dobrym dowodem, że podlegał genetycznej entropii. W rzeczy samej, wirus ten zbierał rocznie po więcej niż 14 mutacji w czasie swej aktywności, a ponad 10% jego genomu ulego mutacji zanim całkowicie wymarł.⁷ Zgadza się to z opublikowanymi uprzednio symulacjami komputerowymi.⁸

Ale korona wirus to nie jest grypa. Nie jesteśmy również pewni jakie jest pochodzenie tego wirusa, choć wydaje się, że pochodzi od nietoperzy, być może okrężną drogą. W każdym przypadku trzeba będzie postępować z nim bardzo ostrożnie, a nasz system ochrony zdrowia musi traktować go natychmiast jako poważne zagrożenie. Nie możemy czekać przez dziesiątki lat, by genetyczna entropia zebrała swoje żniwo.

Jak mamy reagować?

Według modelu stworzenia/przekleństwa nie ma powodu, aby nie oczekiwać pojawiania się nowych wirusów. Jednak, gdy taki się pojawi, powinniśmy trzeźwo ocenić ryzyko i podjąć odpowiednie kroki. Powinniśmy zawsze być gotowi pomagać potrzebującym, wiedząc, że my sami moglibyśmy być w potrzebie. Dobroczynne dawanie, szczególnie przez chrześcijańską organizację zawsze jest opcją. Ale nie powinniśmy przy tym zaniedbywać okazji. dzielenia się ewangelią, gdyż bardzo często, gdy dana osoba zda sobie sprawę z rzeczowej kruchości życia, staje się bardziej skłonną być przyjąć nadzieję, którą daje Jezus Chrystus.

Wnioski

Wirusy są częścią stworzenia Bożego . Możemy widzieć pozytywna rolę wielu z nich. Żyjemy jednak pod klątwą grzechu nad tym światem, z mnogimi cierpieniami, śmiercią i chorobami. Niektóre wirusy stały się niebezpieczne, powodują niezmierne cierpienia ludzkości, poprzez całą jej historię. Zmusiło to nas do wypracowania strategii, by je utrzymać pod kontrolą. Bóg nie obiecał nam długiego życia, lub dobrego zdrowia. Obiecał jednak odkupić ten przeklęty grzechem świat i nasze dręczone chorobami ciała, stąd nasza nadzieja nie skupia się an tym świecie. Szukajmy więc nadziei w Nim, gdyż nasze odkupienie zbliża się.