2 Piotra 3:8 – ‘jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat’

Autor Jonathan Sarfati
tłumacz Andrew Ostapowicz

Jest to wersja przed-publikacyjna, która niebawem, po przeglądzie, ukazała się w Creation 31(4):16.

Pytanie: Czy słowa z 2 listu Piotra 3:8 nie wskazują, że dni stworzenia mogą nie być literalnymi dniami, ale raczej tysiącami lat?

Odpowiedź: 2 list Piotra 3:8–9 brzmi:

„Niech zaś dla was, umiłowani, nie będzie tajne to jedno, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy – bo niektórzy są przekonani, że Pan zwleka – ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia.”

Po pierwsze, należy zauważyć, że kontekst nie dotyczy dni stworzenia. Także nie określa dnia, gdyż nie mówi, że „dzień jest tysiącem lat”. Właściwe zrozumienie wynika z kontekstu – czytelnicy słów Apostoła Piotra nie powinni tracić nadziei, gdy Bóg wydaje się zwlekać z wypełnieniem Swych obietnic, gdyż jest cierpliwy, a także nie jest ograniczony czasem tak, jak my.

Tekst mówi: „jeden dzień jest u Pana jak tysiąc lat” – słowo ‘jak’ wskazuje, iż jest to przenośnia wyjaśniająca, że Bóg istnieje poza czasem (gdyż jest Stworzycielem samego czasu). W rzeczy samej, przenośnia ta jest tak efektywna w swym zamierzeniu właśnie dlatego, że dzień jest literalny i jaskrawo kontrastuje z tysiącem lat – gdyż dla wszech-wiecznego Stwórcy krótki okres czasu i długi okres czasu są praktycznie tym samym.

To, że ten urywek aktualnie kontrastuje krótki okres czasu z długim okresem, może być udowodnione przez wskazanie, że Piotr cytuje Psalm 90:4 –

„Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.”

Jest to jednoznaczny paralelizm, gdzie długi okres tysiąca lat jest skontrastowany z dwoma krótkimi, jednego dnia lub straży nocnej. Ale ci, którzy usiłują używać tego wersetu, by nauczać, iż dni w księdze Rodzaju mogą oznaczać tysiące lat, zapominają ostatnią część tego fragmentu. Dla spójności sama noc powinna także trwać 1000 lat. Trudno sobie wyobrazić psalmistę (Psalm 63:6) myślącego na swym łożu przez tysiące lat, lub jego oczy pozostające otwarte przez tysiące lat (Psalm 119:148).

Bezpośrednim kontekstem Psalmu jest kruchość śmiertelnego człowieka w porównaniu z Bogiem. Werset ten umacnia tę naukę, wskazując, że niezależnie od długości danego okresu dla ograniczonego czasem człowieka, jest on tylko mgnieniem oka z perspektywy odwiecznego Boga.

W każdym przypadku, znaczenie ‘dnia’ w Księdze Rodzaju 1 określone jest przez kontekst – hebrajskie słowo ‘dzień ‘ – ‘yom’ יום, używane jest zawsze ze słowami ‘wieczór’ i ‘ranek’, a same dni są numerowane (dzień pierwszy, dzień drugi, etc.). Kiedykolwiek słowo ‘yom’ jest użyte w takim kontekście, zawsze odnosi się do zwykłego dnia, a nigdy do dłuższego okresu czasu. Znaczenie dni stworzenia jako zwykłych dni jest także potwierdzone w księdze Wyjścia 20:8–11, gdzie Bóg powiedział Izraelitom, by pracowali przez sześć dni, i odpoczywali dnia siódmego, ponieważ Bóg uczynił wszystko w sześć dni i odpoczął dnia siódmego. Po więcej informacji zobacz inne artykuły w Tematy: Dotyczące Stworzenia pod ‘Dni Stworzenia’.